Abstract
|
مدلهای فیزیکی بسیاری وجود دارند که تقارن دینامیکی آنها SU(1,1) می باشد. پتانسیل های حل پذیرمورس[1] نوسانگر شبه هماهنگ[2] و ترازهای لاندائو[3] از جمله این مدلها هستند.
تقارن SU(1,1) دو مدی که بوسیله دو کپی از جبر هایزنبرگ ساخته می شود و به نمایش هولشتین پریماکوف معروف است , حائز اهمیت است. برای اولین بار حالتهای همدوس جفت شده توسط هرن و سیلور در سال 1970 برای این نمایشهای دو مدی نوع تقارن SU(1,1) معرفی شدند [4].
این حالات همدوس ویژه حالت همزمان دو عملگر بارQ= Na - Nb و عملگر ab می باشند که a,b عملگرهای فانی دو مد مستقل میدان می باشند.
مطالعه ویژگیهای غیر کلاسیکی این حالات نشان می دهد که آنها از آمار پواسونی تبعیت می کنند و دارای چلاندگی نمی باشند[5]. طرحهای مختلفی برای تولید تجربی این حالات پیشنهاد شده است که معروف ترین آنها ناحیه غیر خطی در حضور چهار موج آمیخته و دو فوتون جذبی می باشد[6].درسال 2002 این ایده برای سه تایی تعمیم داده شده است.
|