|
Title
|
بررسی رابطه ساختار سازمانی و توانمدسازی ساختاری کارکنان با اثربخشی سازمانی: نقش میانجی حمایت سازمانی
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
اثربخشی سازمان، توانمندسازی ساختاری، حمایت سازمانی، ساختار سازمانی، دانشگاه علمی کاربردی.
|
|
Abstract
|
هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه ی بین ساختار سازمانی و توانمندسازی ساختاری با نقش میانجی حمایت سازمانی با اثربخشی سازمانی بوده است. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاه های علمی کاربردی شهرتبریز در سال تحصیلی94-93 جمعاً به تعداد 180 نفر بوده که از این تعداد، 150 نفر به روش تصادفی طبقه ای نسبتی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش تحقیق استفاده شده، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش، از پرسشنامه های ابعاد ساختار سازمانی استیفن رابینز(1385)، توانمند سازی ساختاری کانتر(1979)، حمایت سازمانی آیزنبرگر(1986)، اثربخشی سازمانی فرهی بوزنجانی (1382) استفاده شده است، و پایایی آن ها به ترتیب ساختار سازمانی (71/0)، توانمندسازی ساختاری(78/0)، حمایت سازمانی(89/0)، اثربخشی سازمانی(93/0) بوده است. در پژوهش حاضر از روشهای آمار توصیفی و شاخص هایی همچون میانگین، انحراف استاندارد جهت نشان دادن وضعیت داده ها و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است، و از آمار استنباطی تحلیل عاملی تائیدی، روش مدل یابی معادلات ساختاری برای بررسی روابط بین متغیرها استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه ی میان ساختارسازمانی و توانمندسازی ساختاری و حمایت سازمانی با اثربخشی سازمانی تایید شد. همچنین حمایت سازمانی نقش میانجی را در رابطه بین توانمندسازی و اثربخشی سازمانی ایفا می کند. اما رابطه ی میان حمایت سازمانی و ساختار سازمانی تایید نشد. همچنین نقش حمایت سازمانی ادراک شده به عنوان میانجی در رابطه بین ساختار سازمانی و اثربخشی سازمانی تایید نشد. بر اساس یافته های این پژوهش، جهت کسب اثربخشی سازمانی (دانشگاه)، مدیران و مسئولان دانشگاه باید از کارکنان حمایت کنند و محیطی توانمند و منعطف برای افزایش کار تیمی و مشارکتی و توسعه سازمانی به وجود بیاورند.
|
|
Researchers
|
taghi zavvar (Primary Advisor)، Abolfazl Ghasemzadeh (Advisor)
|