Abstract
|
بدون تردید روزی که جان مارتین شارکو نام MS را برای توصیف این بیماری به کار برد، شاید فکرش را نمی کرد که روزی در جهان به نام روز جهان MS نام گذاری شود [3 ] بیماری مولتیپل اسکلروزیس یا تصلب متعدد که در اختصار به آن MS گفته می شود یک بیماری مزمن التهابی سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) می باشد.آسیب و مرگ الیگو دندروسیت ها مهمترین مشخصه بیماری می باشد.این امر سبب ایجاد ضایعات پراکنده در سیستم اعصاب مرکزی و تخریب میلین می گردد [3,4 ]. بیماری MS یک بیماری چند علتی و پیچیده بافت عصبی مرکزی می باشد که علت یا علل آغاز کننده آن به خوبی روشن نشده است، با این حال عقیده غالب در مورد این بیماری این است که بیماری MS یک بیماری خود ایمنی بافت سلول های Th1 و Th17 می باشد. این سلول ها با تولید سایتو کاین ها و کمو کاین های التهابی در پارانشیم بافت عصبی مرکزی منجر به ارتشاح ماکروفاژها، ماست سل ها، نوتروفیل ها، سلول های T CD8+ و سلول های B به بافت عصبی مرکزی شده که نتیجه آن تخریب غلاف میلین و آسیب آکسون ها می باشد3,4,5] [ از آنجا که هنوز علت اصلی این بیماری کاملا مشخص نشده است، امروزه در مبحث درمان این بیماری استراتژیهای مختلفی مطرح است، این استراتژیهای درمانی می توان در دو دسته کلی قرار داد. دسته اول تلاش برای توقف روند بیماری یا همان کاهش التهاب می باشد و دسته دوم تلاش هایی است که به منظور ترمیم آسیب های وارده به خصوص ترمیم مجدد میلین صورت می پذیرد [6 ] با توجه به اینکه مبتلایان به MS حتی با سطح پایین بیماری معمولا یک زندگی کم تحرک را در پیش می گیرند. این امر باعث از بین رفتن استقامت و توانایی بدنی و در نتیجه خستگی زود رس می شود. می توان انتظار داشت که سطح پایین آمادگی قلبی و عروقی و اسکلتی و عضلانی به بالا رفتن هزینه انرژی مصرفی در زمان فعالیت منجر می شود. ورزش و فعالیت های بدنی یک شیوه موثر و مفید غیر دارویی در درمان بهبود بیماران MS است] .[7,8 یکی دیگر از روش های مکمل در کنار ورزش ماساژ درمانی می باشد، درمان های فیزیکی و حرفه ای نقش زیستی و عملی در کمک به بیماران مبتلا به ام اس بازی می کند. و این راه حل های ترکیبی ممکن است برای کاهش خستگی و گرفتگی بدن بکار گرفته شوند [12].
|