|
Title
|
نقش تمایل به بخشش، قدردانی، امید و بهزیستی ذهنی در رضایت از زندگی
|
|
Type of Research
|
Article
|
|
Keywords
|
رضایت از زندگی، تمایل به بخشش، قدردانی، امید و بهزیستی ذهنی
|
|
Abstract
|
هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی بر پایه تمایل به بخشودگی، قدر دانی، امید و بهزیستی ذهنی بود. 395 دانشجو (200مرد، 195 زن) به عنوان نمونه به شیوه نمونه برداری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و با پرسشنامه های رضایت از زندگی (دینر، 2009)، قدر دانی (مکالخ و همکاران، 2002)، مقیاس بهزیستی ذهنی (لیوبومرسکی و لپر، 1999)، مقیاس تمایل به بخشودگی (براون،2003) و مقیاس امید بزرگسالان (اسنایدر، 1991) اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که رضایت از زندگی با تمام مقیاس های قدر دانی، شادکامی ذهنی، تمایل به بخشودگی و امید رابطه مثبت معنا داری دارد (01/0 p <). از بین متغیرهای پژوهش امید، قدر دانی و بهزیستی ذهنی 32 درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین کردند. هر چقدر امید، قدردانی و بهزیستی ذهنی بالاتر رضایت زندگی بالاتر خواهد بود. نتایج این پژوهش ضرورت بازشناسی نقش امید، قدردانی و بهزیستی ذهنی را در پیش بینی رضایت از زندگی دانشجویان را مورد تاکید قرار می دهد.
|
|
Researchers
|
(First Researcher)، (Second Researcher)، ezzatollah ahmadi (Third Researcher)، Abolfazl Ghasemzadeh (Fourth Researcher)
|