|
Title
|
نتایج عرفانی حکایات کشف الاسرار میبدی
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
میبدی، کشف الاسرار، عرفان، حکایات، نثر فارسی
|
|
Abstract
|
بیان اندیشه های عرفانی، در قالب حکایات اخلاقی، یکی از شیوه های تأثیرگذار مؤلفان ادب حوزۀ کلاسیک است. رشید الدین میبدی با علم بر این موضوع، بازتاب این شیوه را در نوبت الثالثۀ، اثر مهم خویش، به زیبایی هرچه تمامتر به تصویر کشیده است. به همین جهت با بررسی و دسته بندی محتوای حکایات نوبت الثالثه، بر اساس موازین معرَّف در حوزۀ عرفان و تصوف و انطباق با چارچوب اصول و مبانی عرفان از نظرگاه صوفیانه، می توان به درک صحیحی از عرفان مؤلف پی برد.
یافته های پژوهش نشان می دهد که میبدی از میان چهار اصل نظرگاه صوفیانه: 1.وجود حضرت حق (احد، احدیت، محبوب و مطلوب و....) 2. تجلی و ظهور اسماء جمال و جلال (ظهور، جلوه، اسم و اسم اعظم و...) 3. طریقت و سلوک قلبی (حال، وقت، جذبه، انس وهیبت و...) 4. فنا فی الله و بقاء بالله (استتار، محو، استغنا و فقر و....)، طریقت و سلوک قلبی را اساس اندیشۀ خود قرار می دهد. از نظرگاه او وصال حق و دریافت نعمات اخروی از طریق پایبندی بر سیر و سلوکی است که تنها در «معاملات» خلاصه می شود. به این ترتیب عرفان در کشف الاسرار به عرفانی مبنی بر اندیشه های زاهدانه–صوفیانه تقلیل می یابد.
|
|
Researchers
|
(Student)، Heydar Qolizaadeh (Primary Advisor)، Yadollah Nasrollahi (Advisor)
|