|
Title
|
بررسی سازگاری ژنوتیپ های گندم نان با استفاده از روشهای ابرهارت راسل، غیرپارامتری رتبه ای، گزینش همزمان و بای پلات
|
|
Type of Research
|
Article
|
|
Keywords
|
برهمکنش ژنوتیپ* محیط، پایداری، عملکرد و اجزای عملکرد دانه
|
|
Abstract
|
بهمنظور مطالعه برهمکنش ژنوتیپ × محیط و سازگاری بیست ژنوتیپ پیشرفته گندم نان بهاره از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دانه، آزمایشی با استفاده از طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با دو تکرار طی سالهایزراعی 93-1390درایستگاهتحقیقاتکشاورزیتبریز و میانهدر مجموعدرپنجمحیط (ترکیبسالومکان) اجرا شد. تجزیه مرکب دادهها نشان داد که برهمکنش ژنوتیپ × محیط برای تمام صفات مورد اندازهگیری (عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در واحد سطح) حداقل در سطح احتمال پنج درصد معنیدار بود. بر این اساس، تجزیه پایداری ژنوتیپهابر اساس روش ابرهارت و راسل، روش غیرپارامتری رتبهای و روش گزینش همزمان برای عملکرد دانه و اجزای آن انجام شد. نتایج تلفیق این روشها نشان داد که از نظر وزن هزاردانه ژنوتیپهای شماره 5، 14 و 8، تعداد دانه در سنبله ژنوتیپهای شماره 1، 5 و 6، تعداد سنبله در واحد سطح ژنوتیپهای شماره 6، 17 و 1، ضمن داشتن برهمکنش کمتر با محیط نسبت به سایر ژنوتیپها، از پتانسیل تولید بالاتری نیز برخوردار بودند، اما از نظر عملکرد دانه، ژنوتیپ شماره5 با شجره Yang87-158و ژنوتیپ شماره 8 با شجره Milan CM75118-B-5M-1Y-05M بهترتیب با عملکرد 47/6 و 38/6 تن در هکتار سازگاری بیشتر و برهمکنش کمتری با محیط داشتند و قابل توصیه جهت کشت در اقلیم مشابه از نظر آب و هوایی هستند. همچنین،نتایج حاصل از این تحقیقنشان داد که در تجزیه اثرمتقابل ژنوتیپ× محیط، روش رتبهای تا حدود زیادی نتیجه مشابهای با روش گزینش همزمان ارایه میدهد.
|
|
Researchers
|
Alireza Tarinejad (First Researcher)
|