|
Title
|
مهاسوکهه(لذت جاودانه) در آیین تنتره بودایی
|
|
Type of Research
|
Article
|
|
Keywords
|
خوشبختی، لذت جاودانه، اعمال یگایی، شکوفایی معنوی
|
|
Abstract
|
مهاسوکهه در تنتریسم بودایی به معنای لذّت جاودانه است. این مرتبه از شکوفایی معنوی که قلمرو عاری از تفکر مرسوم و آداب و رسوم متعارف است متعالی ترین مقام بودایی است که از آن به فراتر رفتن از ساحت تغییر و وجود و رسیدن به مقام کمال مطلوب تعبیر می شود. در تنتریسم بودایی به نحو بنیادین این تفکر حضور دارد که امکان دستیابی به مهاسوکهه ( لذّت جاودانه) در ضمن مراسم و صور آئینی از طریق انجام اعمال یگایی اعم از جسمی و جنسی، در همین جهان برای همه انسانها اعم از خوب و بد، برتر و فروتر، لایق و نالایق امکان پذیر است. این تلقی از سعادت نامتناهی به نظر می رسد از آنجا ناشی می شود که در طریقت تنتریسم، انسان بنیاد اندیشه بودایی است نه خدا. بعلاوه، در این طریقت رازآمیز ، لذّت جاودانه از طریق تن آدمی در همین جهان تحقق می یابد. زیرا تن نه توده ای مادی بلکه نیایشگاه مقدّسی است که از طریق آن انسان، اگر حقایق آن را فهم کند، می تواند به آسانی به مقام خوشبختی دست یابد. بعلاوه، در تنتریسم بودایی لذّت جاودانه از طریق مشارکت و سهیم شدن در روشن شدگی بودای درون و دهرمه کایه ، وجره ستوه و اتحاد پرجنا و اوپایه تحقق می یابد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که مهاسوکهه مطلوب غایی همه انسانها است. چیزی که انسانها آگاهانه یا نا آگاهانه در پی آن بوده و هستند. در نتیجه تنتریسم بودایی یکی از نخستین طریقت های باطنی در تفکر شرقی است که به تبیین یک نظام کهن مبتنی بر شکوفایی معنوی پرداخته است، نظامی که در آن زن و مرد از طریق انجام اعمال سرّی و مقدّس در راستای امکان نیل به مقام شکوفایی معنوی نقش قابل ملاحظه ای بازی می کنند.
|
|
Researchers
|
Saeed Geravand (First Researcher)، (Second Researcher)
|