|
Title
|
رد اشکال بر حدیقه برپایه نمادشناسی سنایی
|
|
Type of Research
|
Article
|
|
Keywords
|
حدیقه، سنایی، نمادشناسی، حکایت شتر مست در بیابان.
|
|
Abstract
|
مرحوم مدرس رضوی در تعلیقات حدیقه ذیل حکایت «شتر مست در بیابان» دربارۀ واژۀ «شتر» اظهاراتی داشته است که از منظر وی حاکی از سوءترجمه یا سوءبرداشت سنایی از منبع اصلی این حکایت، یعنی کلیله و دمنۀ ابن مقفع است؛ اینکه : در اصل حکایت مهابهاراتا و کلیله «افیل» ضبط شده است و سنایی احتمالاً به دلیل یک اشتباه، افیل را به «شتر جوان» ترجمه کرده است. اما آنچه از نمادشناسی جانوری در آرائ سنایی برمی آید، او نماد «شتر» را عامدانه و آگاهانه برگزیده است. بر همین مبنا دراین یادداشت چهار دلیل مستند برای فرضیۀ «گزینش عامدانۀ سنایی» طرح می شود: 1. توجه به خوابگزاری سنایی در حدیقه. 2. توجه به سنت نمادین ملی در داستان لشکرکشی اسفندیار به زابلستان. 3. توجه به شواهد اقلیمی و جغرافیایی در حکایات حدیقه. 4. توجه به حکایت تمثیلی «احوال فیل» در متن حدیقۀ سنایی.
|
|
Researchers
|
Vida Dastmalchi (First Researcher)، Rahman Moshtaghmehr (Second Researcher)
|