|
Title
|
نقد و بررسی بخشی از خطبه های نهج البلاغه بر اساس انواع سه گانه همنشینی واژگان (مطالعه موردی ترجمه موسوی گرمارودی)
|
|
Type of Research
|
Article
|
|
Keywords
|
نقد ترجمه؛ نهج البلاغه؛ موسوی گرمارودی؛ فرث؛ بافت؛ هم نشینی
|
|
Abstract
|
بهره مندی از مفاهیم متعالی و پیامهای معنوی کلام بزرگان دین، مستلزم ارائۀ برگردانی دقیق و مطابق جدیدترین معیارهای علم ترجمه است. نهجالبلاغه به عنوان «اخوالقرآن» و یکی از بطون قرآن همواره بخش عظیمی از تحقیقات و پژوهشها را در حوز ۀ علوم دینی، بعد از قرآن کریم به خود اختصاص داده است. ترجمههای فارسی این اثر بیبدیل نیز مورد نقد و بررسی بودهاند. جان رابرت فرث زبانشناس سرشناس انگلیسی برای اولینبار و در ضمن مبحث سیاق یا همان بافت کلام، اصل همآیی واژگان را مطرح نمود. او این پدید ۀ زبانی را معنا بنیاد فرض کرد نه دستوری و آن را برای نامیدن و مشخّص کردن ترکیبات، بر اساس رابطۀ معنایی – اصطلاحی و بسامد وقوع آنها در زبان بهکار برد. به نظر او، همنشینی یکی از شیوههای بیان معنا است. در پژوهش حاضر ترجمۀ موسوی گرمارودی از نهجالبلاغه با توجه به اهتمام به انواع سهگانۀ همآیی واژگان یعنی همآیی آزاد، منظّم و تعابیر اصطلاحی مورد نقد و کاوش قرار گرفته و بخشی از انواع این همآیی در خطبهها به عنوان نمونه بررسی شده است و میزان تبعیّت او از سیاق بهطور عام و باهمآیی واژگان به طور خاص مشخص گردیده است. مترجم در ترجمۀ موارد همآیی واژگان، وحدترویه در پیش نگرفته و در ترجمۀ نوع سوم همآیی یعنی تعابیر اصطلاحی، دقیقتر عمل نموده و شیوهای منسجمتر ارائه کرده است و بیشتر در پی ارائۀ ترجمهای روان بوده که در این اثنا، بخشی از معیارها و اصول ترجمه از جمله اصل باهمآیی واژگان نادیده گرفته شده است.
|
|
Researchers
|
hasan esmailzade (First Researcher)، Abdolahad Gheibi (Second Researcher)، (Third Researcher)
|