|
Abstract
|
در سالهای اخیر تولید غلات به دلیل تشدید تنشهای زنده و غیر زنده متعددی کاهش یافته است. از این رو اصلاح ارقام غلات سازگار
به تنشهای متعدد زنده و غیر زنده یک ضرورت در اصلاح غلات می باشد. اصلاح غلات از طریق دست ورزی ژنتیکی به دلیل عدم دسترسی
به روشهای کشت بافت و باززایی کارآ و مطمئن محدود شده است. در این تحقیق قابلیت کالوسزایی و باززایی چهار لاین گندم به
نام های C-D-4, C-D-6, C-D-8, C-D-9 و سه رقم جو به نامهای )افضل، والفجر و کویر( از روی ریزنمونههای جنین بالغ مورد ارزیابی
قرار گرفتند. برای کالوسزایی گندم از محیط کشت ML1G1 حاوی سه سطح از تنظیم کننده رشدی 2, 4-D و برای باززایی از محیط
کشت ML1R3 حاوی سه سطح تنظیم کننده رشدی Kin و BAP استفاده شد . برای کالوسزایی جو از محیط کشت ML1G1 حاوی سه
سطح تنظیم کننده رشد 2, 4-D و برای باززایی از محیط کشت ML1R3 حاوی سطوح مختلف تنظیم کننده رشد BAP و Kin استفاده شد.
ارزیابی کالوسزایی ارقام مختلف گندم، نشان داد که بیشترین میزان کالوسزایی مربوط به لاین C-D-9 %93/00 ( و همچنین در سطوح (
مختلف تنظیم کننده رشد 2, 4-D بیشترین میزان کالوسزایی مربوط به 09 %( بود. ارزیابی باززایی ارقام / 1 میلیگرم در لیتر ) 99 / سطح 4
گندم، نشان داد که بیشترین میزان باززایی مربوط به لاین C-D-9 %10/11( ( و همچنین در محیطهای کشت متفاوت بیشترین میزان باززایی
مربوط به محیط کشت 1 میلیگرم در لیتر Kin %19/11 ( بود. نتایج ارزیابی کالوسزایی ارقام مختلف جو، نشان داد که بیشترین میزان (
%10/ کالوسزایی مربوط به رقم افضل ) 11 ( و همچنین در سطوح مختلف تنظیم کننده رشد 2, 4-D بیشترین میزان کالوسزایی مربوط به
%31/ 00 %( بود. بیشترین میزان باززایی مربوط به رقم افضل ) 00 / 1 میلیگرم در لیتر ) 11 / سطح 0 ( و همچنین در محیطهای کشت متفاوت
بیشترین میزان باززایی مربوط به محیط کشت 1 میلیگرم در لیتر BAP %10 ( بود.
|