Abstract
|
ترکیبات بور و نیتروژن، در سال 1809 گی لوسک، افزودن آمونیاک و تری فلووروبوران، در سال 1842 بالماین، اولین گزارش ها در مورد نیترید بور را داد، در سال 1850 وهلر و رز، نیترید بور را مشخص کرد، در سال 1905 استوک و جونییس، مطالعات بر روی تعامل آمونیاک با تری هالوژنوبوران ها، در سال 1926 استوک پولند، سنتز بورازین، در سال 1935 ویبرگ و اشلاسینجیر، مطالعات پایه ترکیبات بور-نیتروژن، در سال 1955 بران و لوبنگایر، آماده سازی بی-تری کلوروبورازین با تجهیزات آزمایشگاهی استاندارد، از سال 1956 دوار و همکاران، ترکیبات هتروآروماتیک بور و نیتروژن، از سال 1958 پری و همکاران، ساختار دی آمونیاک با دی بوران این تحقیقات در مورد بور نیتروژن مورد بررسی قرار گرفته است. از اهم این کار پژوهشی میتوان به این مسئله اشاره کرد که گزارشات مربوط به ترکیبات بور نیتروژن حدود 150 سال است. با این حال، این کار الهام بخش آلفرد استوک و همکارانش و تکنیک های تجربی است که در تحقیقات اولیه خود در مورد هیدرید بور انجام شده است که چهل سال پیش بود که انگیزه لازم برای مطالعه دقیق مشتقات نیتروژن بور را فراهم کرد. در سال 1926 استوک و پولند واکنش دی بوران را با آمونیاک بررسی کردند که منجر به کشف بورازین شد 3(-BH-NH-) "بنزن معدنی". این رویداد ممکن است به عنوان تولد شیمیایی بور-نیتروژن مدرن در نظر گرفته شود. با این وجود، تا حدود 1950، تعداد کمی از گروه های تحقیقاتی هر گونه تلاش واقعی را برای کشف این منطقه اختصاص دادند. با این حال، از آن زمان، تعداد روزافزون دانشمندان علاقه مند به ترکیبات بور-نیتروژن شده و روش های اخیر توسعه داده شده است که حداقل با استفاده از تکنیک های متعارف، جایگزین تکنیک های خلاء بالا که قبلا در کارای کلاسیک استوک استفاده شده اند، فراهم شده است. محققان امروزه بورنیترید یک موضوع فوق العاده در زمینه علوم مواد می دانند. با توجه به رفتارهای پیوند های خاص بور و نیتروژن، BN در بسیاری از ساختارهای مختلف وجود دارد. بور نیترید (BN) - در تمام ساختارهای مختلف آن - یک محصول مصنوعی است و در طبیعت یافت نمی شود. بور و نیتروژن همسایه های کربن در جدول تناوبی هستند و بنابراین فازهای ایزوالکترویکی BN به فاز های مربوط به کربن می رسند. در این کار پژوهشی از دستگاه های XRD, FT-IR, TGA,EDS استفاده شده است.
|