|
Title
|
سهم سنایی در غزلیات مولانا
|
|
Type of Research
|
Speech
|
|
Keywords
|
سنایی، مولانا، ادبیات عرفانی، غزل فارسی
|
|
Abstract
|
مجموعۀ آنچه در آثار مولانا از شعر سنایی ـ مستقیم و غیر مستقیم ـ آمده، از مطالعۀ مداوم و تعمّق او در اشعار سنایی و دلبستگی بدانها حکایت میکند. در مجالس سبعه و فیه ما فیه و مکتوبات، مولانا غالباً برای تبیین و توجیه سخن و نکتۀ عرفانی خویش، به اشعار سنایی استناد کرده و سخن او را فصل الخطاب قرار داده است. در غزلیات، سهم سنایی از این هم بیشتر است؛ بدین معنی که در بیشتر غزلها، شعر سنایی از جهت وزن و قافیه و بحر عروضی الهامبخش مولانا بوده و مولانا بر اساس محفوظات خود از غزلیات سنایی غزل خود را شروع میکرده و ادامه میداده است. در ضمنِ غزلیاتِ مولانا، غزلیاتی هست که ابیات آغازین آنها از آنِ سنایی است و از بیت سوم یا چهارم، به بعد است که مولانا مطلب خود را در ادامۀ همان ابیات میآورد. مضامین و حال و هوای دو قسمتِ غزل آنچنان در هم تنیده است که بدون آگاهی از پیشینۀ غزل سنایی در دیوان او، تشخیص اینکه بخشی از غزل به او متعلق است، ممکن نیست. علاوه بر این، سایۀ اشراف و احاطۀ سنایی از لحاظ سبکی و محتوایی نیز در غزل مولانا مشهود است. این مقاله به تفصیل به حضور چشمگیر و پردامنۀ سنایی در غزلیات مولانا پرداخته است.
|
|
Researchers
|
Rahman Moshtaghmehr (First Researcher)
|