|
Title
|
محافظت از همبستگی های کوانتومی در مقابل واهمدوسی ناشی از تاثیر هر دو محیط های (غیر) مارکوفی برهمکنش کننده با سامانه های کوانتومی.
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
واهمدوسی، سامانههای محیط اسپینی، اتلاف، همبستگی کوانتومی، ناهمخوانی کوانتومی، درهمتنیدگی کوانتومی.
|
|
Abstract
|
یکی از موضوعات مهم در اطلاعات کوانتومی بحث همبستگی های کوانتومی است. وجود همبستگی بین اجزای سامانه مرکب میتواند باعث به وجود آمدن خواص فیزیکی کاملا جدیدی شود که در هر کدام از زیر سامانه ها به صورت مجزا وجود ندارد. در همین راستا می توان از درهمتنیدگی و ناهمخوانی کوانتومی به عنوان همبستگی های آشنای کوانتومی یاد کرد. درهمتنیدگی از جالبترین جنبه های مکانیک کوانتومی می باشد که اولین بار توسط اینشتین در سال 1935مطرح شد. به دلیل نقش اصلی درهمتنیدگی در فرآیندهای اطلاعات کوانتومی همچون محاسبات کوانتومی، فرابرد کوانتومی و رمزنگاری کوانتومی. همبستگی مذکور در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. به منظور اندازه گیری درهمتنیدگی تعدادی سنجه ارزیابی همچون تلاقی ، آنتروپی فون ـ نویمن، آنتروپی خطی و غیره معرفی شده است. علاوه بر تحلیل دینامیک سامانه های بسته کوانتومی، موضوع سامانه های باز از چالش های جدی مکانیک کوانتومی می باشد. سامانه های باز در حال اندرکنش با محیط هستند و از این برهم کنش ها نمی توان چشم پوشی کرد. برهمکنش با محیط باعث آمیختگی حالت سامانه شده و تغییر ویژگی های کوانتومی به خصوص همبستگی های کوانتومی را به دنبال دارد. محیط به عنوان نوفه، حالت سامانه را تحت تاثیر قرار داده و باعث واهمدوسی یا همبستگی می شود. واهمدوسی را می توان به عنوان اتلاف یا از دست رفتن اطلاعات یک سامانه به محیط تلقی کرد که از مشکلات جدی سامانه های باز محسوب می شود. این اثر توضیحی برای مشاهده پراکندگی تابع موج فراهم می کند و باعث اشتراک گذاری اطلاعات کوانتومی یا انتقال آن به محیط اطراف می شود. واهمدوسی اولین بار در سال 1970 توسط فیزیکدان آلمانی اچ. دیترزه معرفی شد و به یک موضوع تحقیقاتی فعال از دهه 1980 تبدیل شد. این فرآیند در سامانه های تک کیوبیتی ، چند کیوبیتی و نقطه کوانتومی مطالعه شده است. دینامیک سامانه های باز با تقریب های بورن مارکوف برای مدل های مختلف بررسی و مطالعه شده است. نقش محیط به عنوان عامل میرایی است و کنترل آن از چالش های اصلی در این حوزه می باشد. تقریب اصلی در این موارد به عدم وجود حافظه محیط برمی گردد، به عبارت دیگر اطلاعات قابل بازیابی نخواهد بود. علاوه بر سامانه های مذکور می توان نوع برهمکنش سامانه با محیطی را در نظر گرفت که در آن محیط دارای حافظه می باشد، ازجمله برهم
|
|
Researchers
|
(Student)، Bashir Mojaveri (Primary Advisor)، Alireza Dehghani (Primary Advisor)
|