|
Title
|
بررسی ترجمه خطبه های نهج البلاغه اثر استاد شهیدی برپایه نظریه وینه و داربلنه
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
روش های ترجمه، وینه و داربلنه، نهج البلاغه، شهیدی.
|
|
Abstract
|
در میانۀ قرن بیستم، دو کانادایی به نامهای ژان پل وینه و ژان داربلنه ، بر اساس الگوهای زبان شناسانه به توصیف روش های مورد استفادۀ مترجمان در برگردان متن های فرانسه و انگلیسی به یکدیگر پرداختند. از آن زمان تا دورۀ معاصر، روش های آنها مبنای نظری پژوهش های گوناگون در حوزۀ ترجمه قرارگرفت. از دهه 1970 به بعد، الگوها و نظریه های گوناگونی برای نقد ترجمه و یا ارزیابی کیفیت آن ارائه شده است که در این میان ، نظریۀ وینه و داربلنه بسیار اهمیت دارد. در نظریۀ وینه و داربلنه، ترجمه فرآیندی پیچیده است که در انجام آن، مترجم ناخودآگاه تکنیک های گوناگونی به کار می گیرد. آنها به طور کلی، دو روش مستقیم و غیرمستقیم برای ترجمه برمی شمارند که اولی مشتمل بر 3 تکنیک، و دومی مشتمل بر 4 تکنیک می باشد ولی در عمل می توان فقط یکی از آنها یا در ترکیب یکی از آنها با دیگری یا با روش های دیگر بهره برد.
باتوجه به اینکه نظریۀ وینه و داربلنه، نظریه ای ادبی است، و ترجمۀ استاد شهیدی نیز ترجمه ای ادبی به شمار می آید، لذا نگارنده بر آن شد تا مشخص شود ترجمۀ مذکور بر اساس این نظریه، تا چه حد موفق بوده است؟
|
|
Researchers
|
(Student)، mahin hajizadeh (Primary Advisor)، Abdolahad Gheibi (Primary Advisor)
|