|
Abstract
|
بازداری متشکل از مجموعه مهارتهای شناختی مسئول برنامه ریزی، شروع، تداوم و بازنمایی رفتارهای معطوف به اهداف پیچیده است و بازداری رفتاری به منزله ی یک کنش اجرایی عبارت است از فرونشانی عملی نامناسب، به منظور ایجاد رفتاری منعطف و معطوف به هدف در محیطی در حال تغییر(Verbruggen & Logan, 2008) نقص در بازداری رفتاری یکی از تبیین های مورد توجه پژوهشگران در حیطه ی آسیبشناسی روانی بوده است. از جمله ی این پژوهشها می توان به مطالعات صورت گرفته در حیطه ی بیش فعالی و نقص توجه اشاره کرد که نقص در مهارت های توجه را عاملی موثر در بازداری رفتاری می دانند. بسیاری از مشکلات دانش آموزان در جریان یادگیری می تواند ناشی از مشکلات مرتبط با توجه باشد(پورابوالقاسم حسین, 1395). موضوع توجه یکی از مهم ترین و پیچیده ترین عوامل مؤثر در آموزش و یادگیری است. به عبارت دیگر، یکی از فراوا نترین مشکلات در میان کودکان که موجب کاهش کارایی آنان در مدرسه می گردد، فقدان توجه است. توجه به یک سری عملیات ذهنی پیچیده گفته می شود که شامل تمرکز یا درگیر شدن بر هدف، نگه داشتن یا تحمل کردن و گوش به زنگ بودن در زمان طولانی، رمزگردانی ویژگی های محرک و تغییر تمرکز از یک هدف به هدف دیگر است(Seidman, 2006).
|