|
Abstract
|
بدون تردید یکی از ویژگیهای بارز فرایند زندگی انسان، دست و پنجه نرم کردن با انواع درد و رنجی است که جسم و روح او را فراگرفته است بهطوری که انواع نظامهای فکری اعم از فلسفی، کلامی، عرفانی و روانشناسی در کنار تلاشهای فردی آحاد مردم، سعی فراوان نمودهاند تا با ارائه تحلیلها و تبیینهای مختلف، پرتوی به این بخش تاریک زندگی بیفکنند و گرهی از گرههای زندگی آدمی بگشایند. ادیان الهی نیز در طول تاریخ به مدد پیامهای الهی و ترسیم سبک زندگی انبیا، نقش بسزائی در این زمینه ایفا نمودهاند. پیامبران الهی اولا با ارائه بینشهای جامع و ناظر بر هویت و حقیقت نظام هستی و ماهیت ناپایدار این دنیا و حیات بیپایان پس از مرگ و تاکید بر حکومتِ حکمت و عدالت و احسان بر تمام لایههای هستی اعم از نظام تکوینی و تشریعی، نقش مهمی در تحملپذیری این شرور و رنجها از سوی انسانها بازی میکنند. ثانیا با تاکید بر دلسپردگی انسان در تمام امور زندگی به سرمنشأ نظام هستی و قدرت و عزّت بیکران و امیدواری بیپایان به فضل و احسان او، روح امید و آرامش را در وجود انسان زنده نگه میدارند. ثالثا با ارائه نظام اخلاقی، به کاهش درد و رنج همدیگر کمک میکنند. ثالثا با عرضه و تکلیف پارهای ضوابط و وظایف تشریعی، به پویای و تحکیم رابطه صمیمانه با خداوند رحمن و رحیم کمک می نمایند. پرواضح است که هر کدام از این سر فصلهایِ مشتمل بر عالمی از معارف و حقایق، در محاسبه سود و زیان زندگی و داوری در باب مفید بودن
|