|
Abstract
|
گیاه سنگدانه به عنوان منبع شیکونین، در سال های اخیر با خطر انقراض روبرو شده است و کشت آن بسیار دشوار است. سرعت جوانه زنی آن کم است و گیاهچه های آن بسیار مستعد ابتلا به ویروس هستند. از سوی دیگر، تهیه شیکونین از طریق سنتز شیمیایی راندمان اندکی دارد (7/0%)، که این مقدار برای تولید صنعتی ناکافی است (Yazaki et al., 2017). با وجود تلاش های بسیار، تنها تعداد اندکی از کشت های سلولی گیاهی منجر به تولید تجاری متابولیت های ثانویه شده اند (Kieran et al., 1997). استفاده از کشت های ریشه موئین، انقلابی در بکارگیری کشت های بافت گیاه برای سنتز متابولیت ثانویه ایجاد کرده است. ریشه های مذکور، از نظر پایداری ژنتیکی و بیوسنتز بی نظیر هستند. رشد سریع، سهولت نگهداری و توانایی سنتز طیف وسیعی از ترکیبات شیمیایی را دارند. یک مزیت دیگر این که ریشه های مویین به عنوان منبع دائمی برای تولید متابولیتهای ثانویه با ارزش هستند .(Giri et al.,2000)
با توجه به مزایای قابل توجه ریشه های موئین، توسعه کشت آنها به طور روزافزون مورد توجه تیمهای تحقیقاتی دانشگاهی، شرکت های بیوتکنولوژی و صنایع دارویی قرار گرفته است. طبق گزارش پایگاه اطلاعاتی PubMed، در فاصله سالهای 2012 تا 2019، حدود 767 مقاله علمی با کلمات کلیدی "Hairy roots" و "Transformed root culture" مورد شناسایی قرار گرفته اند (Gutierrez-Valdes et al., 2020).
|