|
Title
|
اثربخشی باز ی درمانی کودک محور بر توجه مشترک و نظریه ذهن کودکان طیف اوتیسم
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
اوتیسم، بازی درمانی، توجه مشترک،کودکان، نظریه ذهن.
|
|
Abstract
|
اختلال طیف اوتیسم اختلال عصبی- تحولی است که با نارسایی در مهارتهای اجتماعی، توانایی ارتباطی و بروز رفتارهای قالبی، محدود و تکراری مشخص می شود. کودکان مبتلا به طیف اوتیسم به سختی درگیر روابط اجتماعی، درک نشانه های پیچیده ارتباطی و حرکات و استفاده از مهارت های خود تنظیمی هستند مهارتی که در کودکان عادی حدود 5 سالگی شکل می گیرد. به طور خاص ، این صلاحیت زمانی آشکار می شود که کودکان قادر به تفکیک حالات درونی خود از دیگران باشند اما کودکان طیف اوتیسم در درک وضعیت روانی دیگران و دیدگاه های آنها مشکل دارند. درک وضعیت روانی دیگران، توانایی نسبت دادن حالات انتزاعی به دیگران یا درک این موضوع که دیگران ممکن است تفکر ، احساسات و دیدگاه های مستقل از دیدگاه ما داشته باشند تحت عنوان نظریه ذهن یاد می شود. ضعف در نظریه ذهن کودکان طیف اوتیسم می تواند، رشد رفتار اجتماعی در کودکان مبتلا به طیف اوتیسم را به خطر اندازد. دیگر مشکل اصلی که توسط کودکان مبتلا به اوتیسم نشان داده می شود کمبودهای توجه مشترک است. توجه مشترک اغلب به عنوان اولین شکل از ارتباطات مرئی مورد بحث قرار می گیرد کودکان با اختلال اوتیسم در کیفیت و کمیت توجه مشترک کمبودهایی را نشان می دهند و همین نارسایی سبب می شود به خصوصیات ارتباطی و اجتماعی و روانی اجتماعی این کودکان، آسیب وارد شود.
|
|
Researchers
|
(Student)، ezzatollah ahmadi (Primary Advisor)، mehran soleymani (Advisor)
|