|
Abstract
|
یکی از مسائلی که از دیر باز تاکنون مـــورد توجه پژوهشگران قـــرار گرفتــه اختلال یادگیری است. در DSM-5 اختلال یادگیری بـه اخـتلال یـادگیری خـاص تغییـر نـام داده اسـت و اخـتلال خوانـدن، اختلال نوشتن و اختلال ریاضی که هر یک قبلاً یک اخـتلال مسـتقل و مجـزا محسـوب مـی شـدند اکنون به عنوان یک مشخص کننده در اختلال یادگیری خاص گنجانده شده اسـت(گنجی، 1392). اختلال خاص یادگیری با این موارد مشخص می شود: آسیب در خواندن : دقت در خواندن واژه ها، روانی یا سرعت خواندن، درک خواندن؛ آسیب در بیان نوشتاری: دقت در هجی کردن، دقت در نقطه گذاری و مطالب دستوری، وضوح و سازمان دهی بیان نوشتاری و آسیب در ریاضیات : حس عدد، به خاطر سپردن اصول ریاضی، محاسبات دقیق و روان. شیوع اختلال یادگیری خاص در حوزه خواندن، نوشتن و ریاضیات حدود 15%-5% کودکان دبستانی زبان ها و فرهنگ های مختلف را دربرمی گیرد. شیوع آن در بزرگسالی نامعلوم است ولی حدود 4% حدس زده می شود(American Psychiatric Association, 2013).
از مسائلی که دانش آموزان، به ویژه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص، با آن درگیرند و کمتر مورد توجه قرار گرفته، اجتناب شناختی است(پورعبدل، صبحی قراملکی و عباسی، 1394). اجتناب شناختی، نوعی راهبرد شناختی است که بر اساس آن، فرد افکار خود را در جریان ارتباط اجتماعی تغییر می دهد(Sexton & Dugas, 2008). انواع دیگری از راهبردهای شناختی از جمله فرونشانی فکر، جانشینی فکر، حواسپرتی، اجتناب از محرک تهدیدکننده و تبدیل تصور به فکر نیز توسط محققین گزارش شده است(& Margraf, 2002 Fehm) که در تمامی آنها، توجه از موضوع نگران کننده به سوی موضوعات دیگر منحرف می شود؛ موضوعاتی که میتواند نسبت به موضوع اولیه، یعنی روابط بین فردی، نگرانی کمتری ایجاد کند. اجتناب مانع ازپاسخ های مؤثر افراد به محرک های هیجانی و به کارگیری راهبردهای مدیریت هیجان می شود و به همین دلیل روش کارآمدی نیست(Ottenbreit & Dobson, 2008).
Clark & McManus (2009) بیان می دارند که هر فردی در رویارویی با یک موقعیت اجتماعی، فرضیاتی درباره خود و محیط می سازند. این فرضیات معیارهایی کمال گرایانه دربارۀ عملکرد اجتماعی مثبت، باورهای مشروط درباره عملکردهای خویش در روابط بین فردی و توجه سوگیرانه دربارۀ ارزیابی های دیگران است که می تواند منجر به شکل گیری علائم و نشانه های جس
|