Research Specifications

Home \شناسایی مولکولی جمعیت های ...
Title شناسایی مولکولی جمعیت های سیانوباکتری Nostoc commune در شمال ایران
Type of Research Thesis
Keywords آنالیز فیلوژنتیک، سیانوباکتری، نوستوک، واکنش زنجیره ای پلیمراز
Abstract به تنوع ژن درون یک گونه یا جمعیتی از گونه ها، تنوع ژنتیکی می گویند، که باعث تنوع در توالی DNA، خصوصیات شیمیایی، خواص فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی می شود. تنوع ژنتیکی منبع اساسی تنوع زیستی و همچنین عنصر اساسی برای فرآیندهای تکاملی است. تنوع ژنتیکی، با انتخاب طبیعی، ماده اولیه را برای تکامل فراهم می کند. شواهد علمی فراوانی وجود دارد که نشان می دهد تنوع ژنتیکی درون گونه ای، در انعطاف پذیری نسبت به اکوسیستم، پیشرفت ژنتیکی، بقای گونه و سازگاری علی رغم افزایش تهدیدهایی مانند تغییرات آب و هوا، از دست دادن زیستگاه و بیماری ها، نقش دارد. دبیرخانه کنوانسیون تنوع زیستی (CBD)، اولین پیش نویس آئین نامه جهانی تنوع زیستی پس از سال 2020 را منتشر کرد. این آئین نامه، صریحا به حفظ تنوع ژنتیکی در همه گونه ها اشاره دارد. چند شکلی ژنتیکی (Polymorphism)، در بین گونه ها و درون ژنوم ها متفاوت است و پیامد های مهمی برای تکامل و حفاظت از گونه ها دارد. با بررسی تنوع ژنتیکی و شناسایی قابلیت های یک جمعیت می توان به حفظ تنوع ژنتیکی و بقای آن جمعیت کمک کرد. برای بررسی تنوع ژنتیکی از نشانگرهای مولکولی که یکی از ابزارهای مهم برای تعیین سطح تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف است می توان استفاده نمود. سیانوباکتری ها شاخه ای از باکتری ها به شمار می آیند که تاریخچه ی باستانی داشته و تقریبا از 3 x 109 سال قبل، قابل ردیابی اند. آن ها احتمالا اولین ارگانیسم های فتوسنتزی تولیدکننده ی اکسیژن در دوران پرکامبرین بوده و تصور می شود که مسئول تغییر اتمسفر زمین از حالت بی هوازی اولیه به وضعیت هوازی فعلی باشند. شواهد فراوان نشان می دهد که کلروپلاست ها که ویژگی فوتواتوتروفی را به گیاهان و جلبک ها می بخشند، از همزیستی با سیانوباکتری ها گرفته شده اند که توسط سلول های اولیه یوکاریوتی غوطه ور شده اند. امروزه سیانوباکتری ها به دلیل تنوع ویژگی های فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی و تکاملی، گروه بسیار متنوع از پروکاریوت ها را تشکیل می دهند که طیف وسیعی از زیستگاه ها را اشغال کرده اند. سیانوباکتری ها از ارگانیسم های رشته ای ساده تک سلولی تا پیچیده متغیر هستند. آنها تقریبا در همه ی محیط ها از جمله زیستگاه های خشکی، آب شیرین، آب دریا، چشمه های آب گرم غیر اسیدی و بیابان ها وجود دارند. آنها معمولا در ارتباط همزیستی با ارگانیسم های یوکاریوتیک یافت
Researchers (Student)، Mostafa Ebadi (Primary Advisor)