|
Abstract
|
برای هدف قرار دادن عوامل فراتشخیصی در سراسر اختلالات هیجانی دلایل منطقی قانع کننده ای وجود دارد از جمله: وراثت پذیری ژنتیکی عمومی(Kendler et al,. 1992 به نقل از; McEvoy et al,. 2019)، ساختارهای نهفته اساسی(Barlow, 2002; Brown et al,. 1998; Carragher et al,. 2015 به نقل از; McEvoy et al,. 2019)، اثر بخشی مشابه مداخلات دارویی و روان درمانی(Norton, 2008 به نقل از; McEvoy et al,. 2019)، میزان بالای هم ابتلایی(Brown et al,. 2001 به نقل از; McEvoy et al,. 2019) و شواهدی مبنی بر این که اختلالات همراه در طول درمان اختلالات اولیه به حداقل می رسند(Borkovec et al,. 1995 به نقل از; McEvoy et al,. 2019).
به عنوان یک فاکتور آسیب پذیری، عدم تحمل بلاتکلیفی ممکن است هم ابتلایی بالا در بین اختلالات را نشان دهد و ممکن است آسیب پذیری در برابر اختلالات روانی متعدد را افزایش دهد(Boswel et al,. 2013). تجزیه و تحلیل مفهومی نشان می دهد که دشواری در تحمل عدم اطمینان در اختلالات عاطفی مختلف وجود دارد، که به وسیله عاطفه منفی مشخص می شوند، همانطور که تلاش های شناختی و رفتاری برای کاهش عدم قطعیت و تقویت ادراک از کنترل(بر تجربیات و نتایج داخلی و خارجی) وجود دارد(Boelen and Reijntes, 2009; Abramoviz, 2008; Dugas et al, 2001; Foa et al, 1992 به نقل از; Boswel at al,. 2013). اگرچه عدم تحمل بلاتکلیفی بیشتر به طور خاص(هم از نظر مفهومی و هم از نظر تجربی) با GAD و OCD(Dugas et al,. 2001; Wihelm and Steketee, 2006 به نقل از; Boswel et al,. 2013) بروز می کند، شواهد نشان می دهد که عدم تحمل بلاتکلیفی ممکن است یک عامل مشترک(همبستگی عمومی) در اختلالات هیجانی باشد(Gentes et al,. 2011; McEvoy et al,. 2011 به نقل از; Boswel et al,. 2013). برای درک نقش عدم تحمل بلاتکلیفی در اختلالات هیجانی و درمان آن ها، تحقیقات بیشتری لازم است(Gentes et al,. 2011).
مزیت انعطاف پذیری روان شناختی توانایی سازگاری با خواسته های زمینه ای بیرونی و درونی برای پیش برد اهداف فرد است، که ممکن است از بهبود رفاهی در یک موقعیت تا ترویح موفقیت شغلی و حرفه ای بلند مدت و حتی بقای بنیادی فرد در نظر گرفته شود. نتایح نشان می دهد که عدم انعطاف پذیری روان شناختی مرتبط است با هم ابتلایی در بین طبقات اختلالات، به ویژه افسردگی و اضطراب، شواهد اولیه نشا
|