|
Abstract
|
در دهه اخیر، استفاده از گوشیهای هوشمند رشد چشمگیری پیدا کرده است. در سال 2020، تعداد استفادهکنندگان از این فناوری در سرتاسر دنیا حدوداً 6/3 میلیارد نفر گزارش شده و برآورد میشود که در سال 2023 این تعداد به 3/4 میلیارد نفر برسد(O’Dea, 2021). تعامل هرروزه با تلفن همراه هوشمند موجب دگرگونی عظیمی در زندگی، عادت ها، افکار و رفتارهای افراد و جوامع شده است. برآیند مطالعات دلالت بر آن دارد که نحوه استفاده برخی افراد از گوشی های هوشمند، نگران کننده و مشکل زاست و شواهد بیانگر بروز انواعی از مشکلات روانشناختی و رفتاری در این افراد است(Carvalho et al., 2018). تحقیقات نشان داده است که وابستگی به تلفن همراه می تواند اختلالات ذهنی و فیزیولوژیکی، کاهش کارایی، مشکلات شخصیتی و اجتماعی ایجاد کند(Lin et al., 2015). همچنین شواهد نشان دهنده آن است که استفاده مفرط از تلفن همراه بر کیفیت خواب نوجوانان نیز تأثیر داشته است(Chang et al., 2019) و منجر به الگوهای رفتاری از جمله بیدار ماندن در شب، وابستگی عاطفی است که در ذهن کاربران ایجاد می شود (Fazlali & Farshidi, 2016) همچنین، مطالعاتی کـه اثـرات نـامطلوب تلفن همراه بر روی انسان را بررسی کرده اند، کـاهش ملاتـونین را گـزارش کرده اند (Schmidt et al., 2018). گزارش ها از نرخ بالای شیوع نوموفوبیا در کشورهای مختلف خبر می دهند. در پژوهش اوّلیه که در انگلستان انجام شد، 53 درصد از شرکت کنندگان گزارش کردند که هنگام دوری از تلفن همراه، تمام شدن باتری یا عدم دسترسی به شبکه، دچار ترس و اضطراب می شوند(Jung, 2014 Kang &). در دو مطالعه انجام شده بین دانشجویان هند، میزان شیوع نوموفوبیا به ترتیب 64 درصد(Jung, 2014 Kang &) و 39 درصد(Bragazzi & Del Puent, 2014) گزارش شده است. همچنین میزان شیوع نوموفوبیا در دانشجویان ترکیه ای 6/42 درصد گزارش شده است(Pavithra et al., 2015). از طرفی هم شواهد پژوهشی، حاکی از آن است که ناکامی در شکل دادن به دلبستگی مطمئن در ماه های اوّلیّه زندگی می تواند تأثیرات منفی روی رفتارهای دوران کودکی و نیز بزرگسالی داشته باشد(Öztürk et al., 2020 Spruit et al., 2020;). بالبی(Bowlby) در تاکید بر اهمیّت ارتباط مراقبان اولیه و کودک بر این باور است که آنچه برای سلامت روان کودک ضروری است، تجربه یک ارتباط گرم، صمیمی و مداودم با مادر یا جانشین دائم
|