|
Title
|
آموزه های اخلاقی و تربیتی منظومه های غنایی(ویس و رامین، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر، شیرین و خسرو)
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
ادبیات غنایی، جنبه های تعلیمی، منظومه های غنایی
|
|
Abstract
|
موضوع ادبیات تعلیمی ابتدا مسائل اخلاقی، عرفانی، اجتماعی و غیره است. هرگاه از ادبیات تعلیمی سخن به میان می آید منظور معنای عام آن است(داد،20:1385). این نوع ادبیات را گاهی نمی توان از انواع دیگر ادبی یعنی غنایی، حماسی، عرفانی جدا دانست؛ زیرا شاعران از ابتدا کوشیده اند تا به تعهد درونی و اخلاقی خود برای پیشرفت بشر عمل کنند. از این رو گاهی اگرچه هدف گفتن منظومه های عاشقانه بوده شاعران این تعهد اخلاقی را نادیده نگرفته و در بین داستان ها با گریزی از موضوع اصلی به مسائل اخلاقی پرداخته اند. در این پایان نامه پنج اثر غنایی، یعنی؛ ویس و رامین از فخرالدین اسعد گرگانی و خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و هفت پیکر نظامی و شیرین و خسرو از امیرخسرو د هلوی درنظر گرفته شده است. از آنجایی که ویس و رامین داستانی عاشقانه مربوط به دوره اشکانی – ساسانی است. فخرالدین اسعد گرگانی این اثر را در قرن پنجم هجری به نظم درآورده و نگرش اصلی در این سروده، به صورت غنایی است؛ اما نمود مضامین تعلیمی در آن دیده می شود. این آموزه به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از زبان شخصیت ها تبیین شده است. و از طرفی نظامی گنجوی که از سرایندگان نامدار شعر فارسی است و اشعارش حاوی افکار و اندیشه های گران بهایی است که از دوران زندگی وی تا کنون مورد تامل و پذیرش مردمان، دانشمندان و بزرگان ادب بوده است. او افکار خود را خلال داستان پردازی یا مستقیما بعد از پرداختن قسمتی از داستان به اقتضای متن می آورد یا از زبان شخصیت های داستانی در قالب گفت و شنود، پند و اندرز و نظایر آن ذکر میکند. و همچنین از آنجایی که منظومه شیرین و خسرو دهلوی برگرفته از خسرو و شیرین نظامی است مضامین تعلیمی در آن انعکاس یافته است. آنچه مهم به نظر می رسد این است که ادبیات غنایی فقط به شرح احساسات درونی و عشق و ... نمی پردازد؛ بلکه آموزه های اجتماعی و اخلاقی را در خود منعکس می کند. در این پایان نامه کوشش شده است که وجوه این آموزه ها در این پنج اثر بررسی و معرفی و تحلیل گردد.
|
|
Researchers
|
(Student)، hosain sedghy (Primary Advisor)، ahmad goli (Advisor)
|