|
Title
|
مقایسۀ پیرنگ دو منظومۀ «ویس و رامین» و «وامق و عذرا» نامی اصفهانی
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
پیرنگ، ویس و رامین، وامق و عذرای، کشمکش، توالی حوادث
|
|
Abstract
|
مفهوم عام پیرنگ در اندیشه بسیاری از نظریه پردازان حول محور«زمانبندی و علیت» می چرخد که مطابق این نظریه پیرنگ عبارت از سازه یا عاملی است که کنش ها و رخدادها را براساس مولفه های زمانبندی و علیت پیش می برد. تمایزی که فاستر (forster) میان داستان و پیرنگ قائل می شود، گویای طرز تلقی این گروه دربارۀ طرح و پیرنگ است. از نظر او داستان و پیرنگ نقل و روایت رخدادها بر حسب توالی زمانی است، با این تفاوت که در پیرنگ نقل و روایت حوادث و رویدادها با تکیه بر موجبیت و روابط علت و معلول صورت می پذیرد. (فاستر، 1352: 113-112) تعابیر و برداشت های مختلفی از مفهوم پیرنگ رواج دارد، اما در بیشتر آنها یک نقطۀ اشتراک دیده می شود: پیرنگ با توالی وقایعی ارتباط دارد که تلویحا یا آشکارا بر مبنای ترتیب زمانی تنظیم شده اند یا علاوه بر پیوستگی زمانی، رابطۀ علت و معلولی نیز در این توالی نقش دارد. پژوهش حاضر سعی دارد تا با مقایسه و تحلیل عنصر پیرنگ در منظومه های «ویس و رامین» فخرالدین اسعد گرگانی و «وامق و عذرای» صادق نامی نشان دهد که خالقان این آثار تا چه اندازه به روابط علی و معلولی حوادث واقف بوده و از آنها در پرورش پیرنگ اثر خود سود برده اند. در ضمن مقایسه این دو اثر که یکی جزو اولین و دیگری جزو آخرین منظومه های داستانی عاشقانه هستند، نشان خواهد داد که منظومه سرایی ادب فارسی در طول تاریخ تا چه اندازه از معیارهای پختگی داستان فاصله گرفته است.
|
|
Researchers
|
(Student)، mohammad pashaie (Primary Advisor)، hosain sedghy (Advisor)
|