|
Title
|
اثر خودگفتاری انگیزشی در تسهیل تاثیر انتقال در یادگیری مهارت های حرکتی
|
|
Type of Research
|
Presentation
|
|
Keywords
|
خودگفتاری انگیزشی، انتقال، تعادل، یادگیری حرکتی
|
|
Abstract
|
مقدمه: تاثیر دشواری کار بر انتقال درون تکلیفی، یک مساله کلاسیک در یادگیری حرکتی است. امروزه محققان بر این باورند جهت افزایش سطح اجرای مهارت های ورزشی علاوه بر تمرین، عوامل روانشناختی مانند خودگفتاری نیز می تواند موثر واقع شود. خودگفتاری، مکالمه ای است که ورزشکاران با صدای بلند با خود تکرار یا با صدای کوتاه زیر لب زمزمه می کنند. به عنوان مثال: «من می توانم آن را بلند کنم». خودگفتاری انگیزشی به دلیل افزایش انرژی و تلاش بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل کار می شود و باعث افزایش کانونی شدن توجه می شود. روش: تعداد40 دانشجوی رشته علوم ورزشی که همگی راست دست بودند در این پژوهش شرکت کرده و به شکل تصادفی به دو گروه سخت و آسان تقسیم شدند. تکلیف شامل حفظ تعادل چوب روی نوک انگشت میانی دست راست تا حداکثر زمان ممکن بود. ابتدا یک پیش آزمون با چوب 52 سانتی متری و بدون مداخله خودگفتاری برای هر گروه اجرا شد. سپس گروه سخت با چوب 33 سانتی متری و گروه آسان با چوب 102 سانتیمتری به اجرای تکلیف پرداختند. متغیر وابسته تعداد دفعات از بین رفتن تعادل چوب بود (از جهت عمودی). سپس یک پس آزمون عنوان شده با مداخله خودگفتاری از هر گروه به عمل آمد. برای تحلیل نتایج از آزمون های تی همبسته و مستقل استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان داد بین گروه ها تفاوت معناداری در مرحله پیش آزمون وجود ندارد. ولی در مرحله پس آزمون، خودگفتاری انگیزشی موجب بهبود عملکرد ساده (003/0=P) و پیچیده (02/0=P) در هر دو گروه شده است. همچنین مشخص شد اختلاف میانگین از پیش آزمون تا پس آزمون در مهارت ساده بیشتر بوده است. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد خودگفتاری انگیزشی بر بهبود اجرای تکلیف موثر بوده و اثر آن بر مهارت ساده بیشتر بوده است.
|
|
Researchers
|
Leily Alizadeh (First Researcher)
|