Research Specifications

Home \رابطه کمال گرایی با بی صداقتی ...
Title رابطه کمال گرایی با بی صداقتی تحصیلی: نقش واسطه ای احساس شایستگی و جهت گیری انگیزشی دانش آموزان تیزهوش
Type of Research Thesis
Keywords کمال گرایی، بی صداقتی تحصیلی، احساس شایستگی، جهت گیری انگیزشی، دانش آموزان تیزهوش
Abstract در جوامع انسانی نهاد آموزش وپرورش از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این نهاد از مهم ترین عوامل رشد اجتماعی، اقتصادی و تربیتی در هر جامعه است و هم چنین این نهاد، عامل رشد آگاهی و ساماندهی نیروی انسانی برای رشد و توسعه جوامع است. مدرسه از مهم ترین مکان هایی است که به واسطه آن با یک برنامه ریزی درست و حساب شده می توان مسائل مهم اجتماعی و فرهنگی را به دانش آموزان آموزش داد، اهمیت آن به حدی است که از آن به خانواده دوم یاد کرده اند و رسیدن به حد مطلوب و موردنظر برنامه های از پیش تعیین شده، نشان دهنده کارایی بیرونی مدارس و نظام آموزش وپرورش می باشد. نظام آموزش وپرورش از عناصر مختلفی تشکیل شده که هرکدام از این عناصر در پیشبرد اهداف آن مؤثرند؛ دانش آموز، به عنوان یکی از این عناصر اهمیت خاصی در نظام تعلیم و تربیت دارد و پیشبرد او می تواند در تحقق اهداف نظام آموزش وپرورش تأثیر بسزایی داشته باشد(بیرامی، هاشمی، علایی، عبدالهی و انصار 1388؛ به نقل از بذرافشان، 1396). از طرفی یکی از مهم ترین مسائل گسترده در میان دانش آموزان بی صداقتی تحصیلی است (بارانی و همکاران، 1398؛ به نقل از شادجو و همکاران 1400؛ بوش ولر ، 1999). بی صداقتی تحصیلی یک رفتار غیراخلاقی شایع (مانند دروغگویی، پنهان کردن حقیقت، گول زدن و فریب) در محیط های آموزشی است که به افراد در دستیابی به نتایج دلخواه اما غیرمنصفانه، غیرقانونی و نادرست کمک می کند (مک کلانگ و گابرسون ، 2021). بر اساس یافته های سیژک (1999) بیش از 67 درصد و بر اساس یافته های مک کیب و تری وینو (2002) بیش از 70 درصد فراگیران این رفتار را نشان می دهند. ریدوان و همکاران (2021) در پژوهشی نشان دادند که 76درصد از دانشجویان مشارکت در بی صداقتی تحصیلی را گزارش کردند. همچنین این رفتار به بخشی از زندگی برخی از فراگیران تبدیل شده است (مک کیب و همکاران ، 2001) و رشد زیادی در محیط های تحصیلی دارد (مک کیب و تری وینو ، 2002). به گونه ای که برخی محصلان جعل داده های پژوهش را به عنوان یک جرم جدی تلقی نمی کنند (یوکای منکو-لسکروآرت ، 2014). پژوهش دیگری میزان بی صداقتی را از 62 درصد تا 93 درصد اعلام کرده اند (لین و وین ، 2007). هرچند میزان ارتکاب به بی صداقتی تحصیلی در بین دانشجویان نسبت به دانش آموزان بیشتر است (الافسون ، 2013)، لیکن آمارها حاکی از آن است که بی صداقتی تحصیل
Researchers (Student)، abolfazl farid (Primary Advisor)، javad mesrabadi (Advisor)