|
Title
|
"تلاقی دو دریا" ترجمه رمان"ملتقی البحرین" اثر ولید سیف
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
ترجمه، رمان ، ملتقی البحرین، ولید سیف
|
|
Abstract
|
«ترجمه فن و حرفه ای است که طی آن سعی می شود یک پیام نوشتاری در زبانی با همان پیام در زبان دیگر جایگزین شود» (لطفی پور ساعدی، 1382: 66) به بیان دیگر، «ترجمه همانا فرایند جایگزین کردن یک متن در یک زبان با متنی در زبان دیگر است.»(هاوس، 2010: 4). نقش مترجم ،برگرداندن و انتقال اندیشه ها و دستاوردهای علمی یک زبان به زبان دیگر است.از این رو، مترجم باید بر زبان مبدأ و مقصد تسلط داشته باشد.از سوی دیگر، ساختارهای دستوری این دو زبان متفاوت هستند و طبیعی است که در فرآیند این برگردان،تغییراتی رخ خواهد داد که اجتناب ناپذیر است. بر اساس نظریه وینه و داربلنه برای ارائه ترجمه طبیعی و یکدست،باید ساخت دستوری زبان مبدأ یا حتی نظام واژگانی آن دچار تغییر شود.در چنین شرایطی،طبیعی است که باید دست به روش های دیگری زد که شاید در وهله اول،غیرعادی به نظر بیایند، ولی به کارگیری آنها اجتناب ناپذیر است؛زیرا به خواننده کمک می کند متن را بهتر و آسانتر در یابد.انواع تغییر بیان یا تعدیل از همین موضوع ناشی می شود.بیان جایگزین و فاخرگویی نیز در این راستا قرار می گیرد؛ چرا که میزان توانایی و مهارت های زبانی مترجمان با یکدیگر متفاوت است و مترجم برای ارائه ترجمه ای خوب،درست و متناسب با توانایی خود باید به سراغ این دو روش برود.آنچه به عنوان تغییر بیان از آن یاد می شود،تغییر شکل ظاهری متن از طریق تغییر خطاب یا همان ساختار دستوری است و تغییر در حوزه معنا و محتوا در صورتی پذیرفتنی است که ایده اصلی متن از نظر پیام و تاثیر تغییر نکند.تغییر ساختار زبان مبدأ به خواننده کمک می کند معنا را بهتر و آسان تر در یابد. «ژان پل وینه زبان شناس و نظریه پرداز ترجمه است که شهرت خود را مدیون روش های هفتگانه ترجمه متون ادبی است که با همکاری ژان داربلنه در کتاب سبک شناسی تطبیقی فرانسه و انگلیسی: روش ترجمه مطرح کرده است.این هفت روش عبارتند از تحت اللفظی، وام گیری،گرته برداری،تغییر صورت،تغییر بیان،معادل یابی و همانند سازی» (کمالی،23:1393).
|
|
Researchers
|
(Student)، ali ghahramani (Primary Advisor)، Abdolahad Gheibi (Advisor)
|