|
Abstract
|
فوتوسلهای مرسوم کلاسیکی دارای آستانه بازدهی مهم و بنیادینی هستند که این محدودیت آستانه بازده توسط اصل تعادل جزیی به سلولهای فوتوولتاییک تحمیل شده و عملکردشان را در فرآیند برداشت نور تضعیف می کند. طبق این اصل جاذب های فوتونی مطلوب لزوما باید ساطع کننده های سریع تری نیز باشند. با طراحی هوشمندانه و استفاده از خواص کوانتومی درفن آوری ساخت دستگاه های برداشت نور همانند واکنش های نوری بیولوژیکی می توان بهره وری سیستم های مذکور را افزایش داد. در این مقاله تأثیر حالت اولیه سلول فوتوولتاییک بر ضریب بهره وری آن با بررسی ترمودینامیک فوتوسل کوانتومی به عنوان یک ماشین گرمایی کوانتومی با حل معادله مستر و مطالعه پارامترهای الکترونیکی، گرمایی واپتیکی، ساختار ترازی جفت شده مولکولهای دایمر به عنوان ممان دوقطبی، در هندسه و توپولوژی بهینه شده در فرآیند تبدیل فوتون به بار، بررسی شده است. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین مقدار توان خروجی فوتوسل با 20.26 درصد افزایش مربوط به حالت اولیه غیرجایگزیده به صورت برهم نهی از ترازهای انرژی اولیه دو دایمر می باشد.
|