|
Title
|
ترجمه و بررسی کتاب پنج طریق: براهین توماس آکویناس در اثبات وجود خدا آنتونی کنی از ابتدا تا انتهای فصل سوم
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
توماس آکویناس، خداباوری، برهان محرک اول، برهان علیت، برهان وجوب و امکان
|
|
Abstract
|
آنتونی کنی (1931) در کتاب «پنج طریق: براهین قدیس توماس آکویناس در اثبات وجود خدا» پنج استدلال ارائه شده توسط توماس آکویناس فیلسوف و الهی دان قرون وسطایی را برای اثبات وجود خدا بررسی می کند. کنی هر یک از این پنج طریق را به تفصیل ارزیابی می کند و تحلیلی از ساختار، مقدمات و نتیجه گیری آن ها ارائه می دهد. این کتاب همچنین به زمینه تاریخی و فلسفی استدلال های آکویناس و نیز دریافت و تأثیر آن ها در اندیشه های فلسفی و کلامی بعدی می پردازد.
آکویناس در طریق اول به برهان حرکت می پردازد. این برهان که از ابداعات ارسطو می باشد، بدین شرح است: هر حرکتی محرّکی لازم دارد و چون امتداد سلسله حرکت ها و محرک ها تا بی نهایت محال است، در نهایت امر باید همه حرکت ها منتهی به امری ثابت بشوند که آن ثابت یا محرک اولِ غیر متحرک را خدا می نامیم.
کنی درباره ی گام نخست استدلال (به منزله ی یک مشاهده ی حسی، مسلم است که برخی اشیاء در این جهان متحرک اند) اظهارنظر کرده که مثال های آکویناس حرکاتی کاملا متعارف اند، و همچنانکه خود او می گوید، در نزد حواس مشهودند. برای آنانی که حرکت مابعدالطبیعی را ترجیح می دهند، کنی اظهارنظر غیرمتعارفی دارد. مبنی بر اینکه چنین تفسیری را فقط کسانی مطرح می کنند که نگران اند طریق اول، که بر حسب حرکات مشهود فهمیده شده است، به واسطه ی قوانین حرکت نیوتن تضعیف شود-همچنانکه به واقع نیز تضعیف شده است. خود کنی بعدها به نفع همین تز استدلال می کند. در گفتار کنی، بحث طولانی ای درباره ی این اصل که «هر چه در حرکت است، به واسطه ی شیء دیگری که در حرکت است به حرکت درآمده است» وجود دارد. او اصل مذکور را به این معنا تلقی کرده است که هر چه در حرکت است به واسطه ی شیء دیگری که همزمان در حرکت است به حرکت درآمده است. کنی معضلات آشکاری برای این اصل مطرح می کند و پاسخ های ممکن برای آن معضلات را تعقیب می کند. اما در نهایت او به این باور می رسد که پاسخ هایی که مبتنی بر «برهان به واسطه ی بررسی موارد» ارسطو هستند، کامیاب نیستند. همچنین دو کوشش دیگر ارسطویی برای ابطال این ایده که برخی اشیاء ممکن است خودشان را به حرکت دربیاورند، نیز ناموفق اند. کنی علیه این اصل که پیش رفتن تا ابد در یک سلسله از اشیاء به حرکت درآمده و حرکت بخش محال است، استدلال های نیرومندی را مطرح می کند. او این استدلال ها را به طریقی برمی
|
|
Researchers
|
(Student)، Kamran Ghayoomzadeh Jovainani (Primary Advisor)، سیده زهرا حسینی (Advisor)
|