|
Title
|
مقایسه اثربخشی بازی درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری و بازی درمانی اکوسیستمیک بر انعطاف پذیری شناختی، خودتنظیمی هیجانی و کاهش علائم اضطراب در دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
بازی درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی – رفتاری، بازی درمانی اکوسیستمیک، انعطاف پذیری شناختی، خودتنظیمی هیجانی، اضطراب، اختلال اضطراب اجتماعی
|
|
Abstract
|
ضرورت و اهمیت موضوع پژوهش
بررسی و پژوهش بر روی دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا این اختلال می تواند تأثیرات گسترده ای بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و سلامت روانی دانش آموزان داشته باشد. اضطراب، اگر به درستی شناسایی و درمان نشود، می تواند مانعی بزرگ برای دستیابی به پتانسیل کامل آموزشی و شخصی دانش آموزان شود. انعطاف پذیری شناختی، خودتنظیمی هیجانی و علائم اضطراب از جمله متغیرهای مهمی هستند که می توانند در دانش آموزان مبتلا به اضطراب اجتماعی تحت تاثیر قرار گیرند و به طور چشمگیری بر کیفیت زندگی و تعاملات اجتماعی آنها اثر بگذارند. اضطراب اجتماعی، به ترس یا نگرانی شدید از یک یا چند موقعیت اجتماعی اشاره دارد که در آن فرد مورد ارزیابی دیگران قرار می گیرد، می تواند مانعی برای برقراری ارتباط مؤثر و ایجاد روابط اجتماعی سالم باشد. انعطاف پذیری شناختی به توانایی فرد برای تطبیق با تغییرات محیطی، تغییر دیدگاه یا رویکرد در حل مسائل اشاره دارد. در افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، این توانایی می تواند به شدت تحت تاثیر قرار گیرد، زیرا ترس از قضاوت دیگران ممکن است آنها را در الگوهای فکری منفی و ثابت نگه دارد که انعطاف پذیری را کاهش می دهد. خودتنظیمی هیجانی نیز به فرآیندهایی اشاره دارد که از طریق آنها افراد هیجان های خود را مدیریت و پاسخ های هیجانی خود را تنظیم می کنند. فقدان خودتنظیمی هیجانی می-تواند منجر به بروز هیجانهای منفی بیشتر گردد و عملکردهای فرد را در زمینه های مختلف زندگی مختل سازد (شادی زواره، آزموده، کاشفی مهر و مصرآبادی، 1402). در افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، توانایی خودتنظیمی ممکن است مختل شود، به این معنی که آنها ممکن است در مدیریت احساسات منفی و ترس های خود ناکام بمانند، که این امر می تواند به تشدید اضطراب منجر شود. علائم اضطراب نیز می توانند شامل نگرانی مفرط، تپش قلب، عرق کردن، لرز، اجتناب از موقعیت های اجتماعی و دیگر پاسخ های فیزیولوژیکی و روانی باشند. این علائم می توانند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد روزمره، ارتباطات اجتماعی و عملکرد تحصیلی یا شغلی فرد داشته باشند. بنابراین از آنجا که میزان شیوع اختلالات اضطرابی در دوران کودکی حدود 10 درصد برآورد شده است و این اختلال میتواند توانایی کودکان را به شدت مختل کرده و رفتارهای سازگ
|
|
Researchers
|
(Student)، mehran soleymani (Primary Advisor)، karim abdolmohammadi (Advisor)
|