|
Title
|
مطالعه ی تحلیلی _ادبی جایگاه و نقش یادهای حضرت داوود (ع) و حضرت سلیمان (ع) در سوره های حاوی این مجموعه یادها
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
قصص قرآنی، تفسیر ادبی، حضرت داوود، حضرت سلیمان، انسجام قرآن
|
|
Abstract
|
نگره غالب بر تفسیر تا قبل از سده بیستم رویکرد ذره نگر/جزئی نگر است میر)1390: 99). تفسیر ذره نگر آیات قرآن را تک تک بررسی کرده و کمتر به پاره های بزرگتر قرآن مثل سوره یا پاره های سوره(سیاق/ رکوع) توجه نشان می دهد. به بیان دیگر، این که سوره ها دارای وحدت و انسجام باشند؛ در نظر اکثر علمای مسلمان که نگاه سنتی به سوره ها دارند، امری غریب و نامأنوس است. در نظر آنان، هر سوره متشکل از چندین آیات یا قطعات تک افتاده و جدا است. این نگاه ذره نگر به قرآن بزرگترین مانع بر سر راه بررسی قرآن به منزله اثر ادبی بوده است. علی رغم اذعان به مفید و غنی بودن آثار گذشتگان باید گفت که این رویکرد آثار گذشتگان به قرآن به این گفته یکی از حکیمان می ماند: «فرقی نمی کند که خطوط به چه شکل مرتب شوند».
در سده بیستم ویژگی ادبی زبان قرآن، متآثر از تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم رهیافت های ادبی مغرب زمین، اقبال عامه یافته و این اقبال مستلزم سویه گیری دوباره یا دست کم اضافه شدن جنبه هایی تازه به مطالعه ادبی قرآن است. در بررسی ادبی هدفمند هر کلام و گفتاری، منظور این است که آن کلام یا گفتار دارای پیوستگی، وحدت و انسجام است. یکی از این جنبه ها مطالعه ادبی قرآن، جایگاه و نقش قصص، رخدادها و روایت ها در سوره های قرآن یا بخش هایی از سوره ها است. در قرآن کریم به ندرت پیش می آید که در یک سوره از قرآن به جزئیات تمام وکمال رخداد یا داستانی برخورد کنیم؛ بلکه بیشتر به این صورت است که یک داستان یا رخداد به قطعات مختلف تقسیم می شود و از هر قطعه در سوره های مختلف ذکر به میان می آید. به عنوان مثال جدول زیر برخی از یادهای حضرت ابراهیم (ع) را به تفکیک سوره هائی که در آنها بیان شده اند، را نشان می دهد:
|
|
Researchers
|
(Student)، sajjad Mohammadfam (Primary Advisor)، seif ali zahedifar (Advisor)
|