|
Title
|
بهینه سازی استراتژی پیروزی مبتنی بر نظریه عدم قطعیت در مدلسازی بازی دفاع هدف متحرک
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
نظریه بازی، دفاع هدف متحرک، نظریه عدم قطعیت
|
|
Abstract
|
مقدمه و بیـان مسئله اصل عدم قطعیت به ما کمک می کند بتوانیم ریسک آسیب پذیری در حملات سایبری را بهتر درک و تحلیل کنیم. تلاش مهاجم همواره در راستای افزایش احتمال نفوذ به سیستم بوده و تلاش قربانی نیز همواره در راستای تشخیص یا پیش بینی حمله و دفع آن است. در همین راستا مهاجم و قربانی باید بتوانند عوامل متناقض در موفقیت خودشان را تحلیل و شناسایی کنند و بهترین سناریو را برای اهداف خود ارایه کنند. این بدان معنا است که قربانی باید بتواند ضمن استفاده از اصل عدم قطعیت در تحلیل ریسک پذیری موقعیت های دفاعی، این تحلیل را بهینه کرده و سناریو های با کمترین احتمال آسیب پذیری را کشف و عملیاتی کند. از آنجا که تلاش ما در این پایاننامه بر مدلسازی کردن سناریوهای دفاع هدف متحرک توسط نظریه بازی ها است، لذا ترکیب اصل عدم قطعیت در این مدلسازی و بهینه کردن میزان قطعیت یا عدم قطعیت یک موقعیت دفاعی، می تواند قربانی را در موقعیت ها و پیکربندی هایی قرار دهد که احتمال آسیب پذیری آنها کمینه است. پس از مدلسازی کردن بازی دفاع هدف متحرک بر اساس اصل عدم قطعیت، با استفاده از روشهای بهینه سازی می توان سناریوی پیشنهادی را بیش از پیش بهینه نمود. برای تحقق بهینگی مذکور، می توان از الگوریتم های ژنتیک، فازی، یادگیری مبتنی بر شبکه های پرسپترون و بهینه سازی های خطی استفاده کرد.
اصل عدم قطعیت در سال 1927 میلادی توسط دانشمندی به نام ورنر هایزنبرگ Werner Heisenberg مطرح شد و طبق آن نمی توان سرعت و مکان یک ذره ماننده الکترون را همزمان با دقت بالا محاسبه کرد. به عبارت دیگر محاسبه دقیق یکی از این دو کمیت، دقت محاسبه دیگری را کاهش می دهد. اصل عدم قطعیت به ما هشدار می دهد که در یک مدلسازی که در آن کمیت های مختلفی وجود دارند، افزایش دقت در تقریب یکی از آنها می تواند خطای محاسبه در بقیه کمیت ها را افزایش دهد. این هشدار زمانی می تواند مفید باشد که محقق مشغول مدلسازی کردن رفتار یک سیستم مانند تامین امنیت یک شبکه در مقابل مهاجمین مختلف باشد. در این حالت ممکن است تمرکز بر روی یک کمیت باعث تضعیف سایر کمیت ها و در نتیجه افزای شریسک نفوذپذیری شبکه شود.
معمولا پویاسازی کردن تعامل مابین اجزای یک سیستم می تواند دقت در سایر عملکردهای سیستم را کاهش دهد. به عبارت دیگر طبق نظریه عدم قطعیت، پویاسازی ویژگی های یک سیستم ممکن است با سایر ع
|
|
Researchers
|
(Student)، Mohsen Heydarian (Primary Advisor)
|