|
Title
|
نقش تجارب آسیب زای دوران کودکی در پیش بینی ظرفیت عشق با واسطه گری رابطه والد-فرزند.
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
تجارب آسیب زای دوران کودکی، ظرفیت عشق، رابطه والد-فرزند.
|
|
Abstract
|
کیفیت رابطه افراد تحت تأثیر متغیرهای زیادی قرار می گیرد. یکی از این متغیرها، ظرفیت عشق است (یو و جی، 2021). بسیاری از افراد عشق را به عنوان پایه روابط بین فردی و عاطفی در نظر می گیرند (فکوری آزارکی و همکاران، 1401). گلاسر (2013) عقیده دارد عشق فرآیندی است که میان دو نفر به وجود می آید، تا زمانی که افراد هر دو خود را متعهد به ادامه رابطه بدانند و دارای این اعتقاد باشند که عشق چیزی است که خودشان آن را انتخاب کرده اند، رابطه عاشقانه ادامه می یابد. استرنبرگ و بارلو (1986)، خاطرنشان کردند که برای بیشتر مردم عشق مهم ترین چیز زندگیشان است. از نظر اکثر زنان و مردان عشق برای ادامه رابطه ضروری است. مفاهیم ظرفیت برای عشق اساسأ در نظریه های روان تحلیلی جمع شده اند و هدف نظریه، روابط بین فردی هستند و پایه های تجربی آن؛ روابط علمی این مفهوم، شامل اجزاء چندگانه ی ارجاع توانایی در مدیریت، سرمایه گذاری در آن و پایداری تعهد در ارتباط با عشق رمانتیک است. اجزاء بازتابی از جنبه های بحرانی روان شناسی و پیشرفت نظری در مورد مشارکت موفق در روابط و مربوط به شریک زندگی است (فراری و رویسمان، 2015). درواقع، پیشرفت این دیدگاه، ظرفیت برای عشق ممکن است فرآیند پیچیده ای از شروع و روابط اولیه ارتباطات باشد و ادامه آن در کودکی، نوجوانی و بزرگسالی اولیه و پیشرفت تجربی در آن است. از طرفی دیگر انسان با سپری کردن دوران کودکی و آغاز عمق گرفتن و گسترده شدن روابط اجتماعی و روابط بین فردی اش به طور حتمی وظایف و نقش های مختلف را در خود نهفته دارد، نیاز به شناخت دقیق توانمندی ها و ویژگی های درونی و اطلاع از ماهیت خود دارد تا بتواند درک مناسب از وضعیت و جایگاه خود در روابط اجتماعی و به طور کلی مسیر آینده زندگی اش ایجاد نماید.
با توجه به تئوری تجارب دوران کودکی، افرادی که در اوایل کودکی با تجربیات ناسازگارانه مواجه شده اند، مجموعه ای از طرحواره های ناسازگارانه ای را رشد می دهند که به این تجربیات مربوط اند؛ این طرحواره ها شامل خاطرات، هیجانات، موقعیت های فیزیکی و شناختی که افکار و رفتار را به شیوه ای ناکارآمد تحت تاثیر قرار می دهند و در طول زمان ثابت اند (یانگ و همکاران، 2012). بر این اساس طرحواره های ناسازگار به وجود آمده ناشی از این تجارب آسیب زای دوران کودکی می تواند نقش مهمی در شکل گیری ظرفیت عشق افراد بازی ک
|
|
Researchers
|
(Student)، rahim yousefi (Primary Advisor)، ezzatollah ahmadi (Advisor)
|