|
Title
|
نقش مکمل آستاگزانتین در تعدیل استرس اکسیداتیو در ورزشکاران:مروری بر مطالعات موجود
|
|
Type of Research
|
Presentation
|
|
Keywords
|
آستاگزانتین، استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدان های غذایی، التهاب
|
|
Abstract
|
چکیده آستاگزانتین (AX) به عنوان یک کتوکاروتنوئید لیپوفیل با رنگدانه قرمز-نارنجی، در زمره قدرتمندترین آنتیاکسیدان های طبیعی طبقه بندی میشود. این ترکیب زیست فعال عمدتاً در جلبکهای دریایی Haematococcus pluvialis و موجودات آبزی تغذیه کننده از آنها مانند سالمون، میگو و کریل شناسایی شده است. مطالعات گسترده آزمایشگاهی، پیشبالینی و کارآزمایی های بالینی، نقش محوری این ترکیب را در تعدیل مکانیسمهای استرس اکسیداتیو و التهاب سیستمی آشکار ساخته اند.
تمرینات ورزشی شدید از طریق افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS) و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی اندوژن، موجب ایجاد عدم تعادل اکسیداتیو-آنتیاکسیدانی میشود. این وضعیت پاتوفیزیولوژیک با آسیب به لیپیدهای غشایی، پروتئینها و DNA سلولی، زمینه ساز اختلالات عملکردی در بافتهای مختلف از جمله سیستم عضلانی-اسکلتی و قلبی-عروقی میگردد. یافته های این مطالعه مروری نشان میدهد مکمل سازی آستاگزانتین در دوز 4-12 میلی گرم روزانه به مدت 3-12 هفته، از طریق مکانیسم های چندجانبه شامل:
1. فعالسازی مسیر Nrf2/ARE
2. مهار فاکتور رونویسی NF-κB
3. افزایش فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)
میتواند بهطور معناداری (p<0.05) شاخصهای بیوشیمیایی استرس اکسیداتیو مانند مالون دی آلدئید (MDA) و 8-هیدروکسی-2-دیاکسی گوانوزین (8-OHdG) را در ورزشکاران کاهش دهد.
نتایج حاصل از متاآنالیز مطالعات بالینی حاکی از کاهش 23-37 درصدی نشانگرهای التهابی نظیر IL-6 و TNF-α پس از مصرف این مکمل است. با توجه به پروفایل ایمنی مطلوب و جذب زیستی مناسب آستاگزانتین در فرم استریفیه شده، به نظر میرسد استفاده از این ترکیب به عنوان یک استراتژی کمکی در برنامه های تمرینی ورزشکاران حرفه ای میتواند از آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد پیشگیری نموده و عملکرد ورزشی را از طریق حفظ هموستاز اکسیداتیو بهبود بخشد.
|
|
Researchers
|
(First Researcher)، bahloul Ghorbanian (Second Researcher)، Roghayeh Fakhrpour (Third Researcher)
|