|
Title
|
نقش میانجی گری خودتنظیمی هیجانی در رابطه بین سبک های دلبستگی و نیازهای بنیادین روانشناختی با سازگاری اجتماعی و رفتارهای پرخطر دانش آموزان با اختلال نقص توجه/بیشفعالی
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
خود تنظیمی هیجانی، سبک های دلبستگی، نیازهای بنیادین روانشناختی، سازگاری اجتماعی، رفتارهای پرخطر، نقص توجه، بیشغعالی
|
|
Abstract
|
اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از رایج ترین اختلالات عصب رشدی در کودکان و نوجوانان است که شیوع جهانی آن حدود 7/2 درصد و در ایران7/8درصد گزارش شده است. این اختلال در پسران بسیار بیشتر از دختران دیده می شود. هرچند علت دقیق ADHD هنوز مشخص نیست، اما این اختلال با مشکلاتی همچون رفتارهای ناهنجار، ناتوانی در تعامل اجتماعی، کناره گیری از جمع و ضعف در مهارت های حل مسئله همراه است. مبتلایان معمولاً در مدیریت هیجانات و واکنش به موقعیت های احساسی دچار مشکل اند.این اختلال می تواند به بروز رفتارهای پرخطر مانند پرخاشگری، قانون گریزی و مصرف زودهنگام مواد مخدر یا الکل منجر شود. عواملی مانند سبک های دلبستگی و نیازهای روان شناختی نقش مهمی در بروز یا تشدید این رفتارها دارند. در این میان، خودتنظیمی هیجانی می تواند نقش میانجی مؤثری ایفا کرده و به کاهش رفتارهای پرخطر و بهبود سازگاری اجتماعی در نوجوانان مبتلا به ADHD کمک کند.
با توجه به شیوع بالای این اختلال، پیامدهای منفی آن بر سازگاری اجتماعی، و اهمیت دوره نوجوانی، بررسی نقش سبک های دلبستگی، نیازهای بنیادین روان شناختی و خودتنظیمی هیجانی در رفتارهای پرخطر این گروه امری ضروری به نظر می رسد. با وجود اهمیت این موضوع، تاکنون پژوهشی جامع که به طور هم زمان به بررسی این متغیرها در نوجوانان دارای ADHD بپردازد، انجام نشده یا بسیار محدود بوده است. این خلأ پژوهشی نشان می دهد که ابعاد تأثیرگذار خودتنظیمی هیجانی بر کاهش مشکلات اجتماعی و رفتارهای پرخطر در این افراد هنوز به طور دقیق شناسایی نشده اند. بنابراین، پژوهش حاضر می تواند گامی مؤثر در جهت ارتقای کیفیت زندگی، افزایش جامعه پذیری و کاهش پیامدهای منفی ADHD در نوجوانان باشد.
|
|
Researchers
|
(Student)، mehran soleymani (Primary Advisor)، karim abdolmohammadi (Advisor)
|