|
Title
|
مقایسه اثربخشی بازی درمانی شناختی_رفتاری و قصه گویی تعاملی بر علائم اضطراب، بازداری رفتاری و انعطاف پذیری شناختی در کودکان 8 تا 12 ساله مبتلا به اختلالات اضطرابی
|
|
Type of Research
|
Thesis
|
|
Keywords
|
مداخلات روان شناسی، مقایسه اثربخشی، بازی درمانی، بازی درمانی شناختی-رفتاری، قصه گویی تعاملی، اختلالات اضطرابی، بازداری رفتاری، انعطاف پذیری شناختی
|
|
Abstract
|
اختلالات اضطرابی از شایع ترین مشکلات روان شناختی در کودکان و نوجوانان هستند که می توانند تأثیرات قابل توجهی بر عملکرد اجتماعی، تحصیلی و شغلی آن ها در آینده داشته باشند. تحقیقات نشان می دهند که حدود 20 درصد از کودکان و نوجوانان پیش از رسیدن به بزرگسالی به این اختلالات مبتلا می شوند و شیوع آن در دختران بیشتر از پسران گزارش شده است. عوامل مختلفی از جمله پایه های روان شناختی، بیولوژیکی، رفتاری و فرهنگی در بروز اضطراب نقش دارند. همچنین، ویژگی های شخصیتی مانند بازداری رفتاری و ضعف در انعطاف پذیری شناختی از جمله عوامل خطر برای شکل گیری و تداوم اضطراب در کودکان محسوب می شوند.
روش های متعددی برای کاهش اضطراب کودکان معرفی شده اند که از میان آن ها، بازی درمانی شناختی-رفتاری و قصه گویی تعاملی به عنوان دو مداخله ی مؤثر شناخته شده اند. بازی درمانی شناختی-رفتاری با ترکیب شناخت درمانی و رفتاردرمانی، به کودکان کمک می کند تا افکار غیرمنطقی خود را شناسایی کرده و آن ها را با شناخت های سازگارتر جایگزین کنند. از سوی دیگر، قصه گویی تعاملی با ایجاد ارتباط با محتوای داستان و تجربه ی غیرمستقیم موقعیت های اضطراب زا، به کودکان در پردازش هیجانات و تغییر باورهای ناکارآمد کمک می کند.
با توجه به تأثیرات گسترده ی اضطراب در دوران کودکی و نوجوانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی شناختی-رفتاری و قصه گویی تعاملی در کاهش علائم اضطراب کودکان انجام می شود. نتایج این پژوهش می تواند به متخصصان روان شناسی و مشاوره در طراحی مداخلات مؤثر برای مدیریت اضطراب کودکان کمک کند.
|
|
Researchers
|
(Student)، mehran soleymani (Primary Advisor)، karim abdolmohammadi (Advisor)
|