عنوان
|
بررسی اکسیداسیون فاز گازی دی اتیل اتر توسط برخی گونه های اتمسفری از جنبه های مکانیسمی، سینتیکی و ترمودینامیکی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
دی اتیل اتر، اکسیداسیون، مطالعه نظری،ا تمسفر،DFT
|
چکیده
|
دی اتیل اتر به دلیل ویژگی هایی مثل تمایل بالا به خود اشتعالی، چگالی انرژی بالا و پتانسیل کاهش انتشار آلاینده ها، یک جایگزین مناسب برای سوخت دیزل است. سینتیک اکسیداسیون در دمای پایین، نقش مهمی در احتراق خودکار سوخت، در موتورها ایفا می کند. سوختهای جایگزین مشتق شده از منابع تجدیدپذیر، به خاطر این که می توانند انتشار آلاینده های مضر را کاهش دهند و اتکا به منابع نفتی را به حداقل برسانند،مورد توجه قرار گرفته اند. در میان سوخت های زیستی مختلف، اترهای خطی و شاخه دار جایگزین های مناسبی برای سوخت های دیزل و بنزین هستند. در چند دهه گذشته، DME و DEE به دلیل سهولت تولید و عدد ستان بالا مورد توجه قرار گرفته اند. در مقایسه با DME، DEE چگالی انرژی بالاتری دارد و در شرایط محیطی مایع است. مطالعات خود اکسیداسیون DEE به دهه 1920 برمی گردد ، اما داده های تجربی موجود و دانش در مورد سینتیک اکسیداسیون آن هنوز محدود است. در دهه گذشته، تلاش های تجربی و نظری بر روی خواص احتراق اساسی و شیمی اکسیداسیون DEE صورت گرفته است که کامل نمی باشند]4[. اترها به دلیل خواص اشتعال خوبی که دارند، در حوزه مواد قابل احتراق به عنوان ماده افزودنی به سوخت یا حتی به عنوان سوخت در نظر گرفته می شوند. همچنین اترها در اتمسفر وجود دارند و به شکل گیری مه دود فتوشیمیایی کمک می کنند. بنابراین بسیاری از مطالعات مکانیکی در DEE بر سرنوشت جوی اترها (به عنوان مثال در شرایط فشار و دمای پایین) و یا بر جنبه های احتراق (یعنی فشار و دمای بالا) انجام شده است. در واقع، مقدار قابل توجهی از داده های تجربی در مورد اکسیداسیون فاز گاز اترهای زنجیره کوتاه موجود است کهDME بیشترین سهم را هم به صورت تجربی و هم به صورت نظری در این گروه دارد. همچنین مطالعات تجربی بر روی اکسیداسیون سایر اترهای زنجیره کوتاه مانند DEE، دی ایزوپروپیل اتر (DIPE) ، یا متیل ترت بوتیل اتر (MTBE) در شرایط بسیار متفاوت وجود دارد(به عنوان مثال اتمسفر، تجزیه در اثر حرارت، احتراق). تحقیقات کمی به توضیح مکانیکی واکنش های اکسیداسیون آنها در شرایط معمول اختصاص داده شده است. به دلیل توانایی آنها در تشکیل پراکسیدهای انفجاری، DEE و DIPE در تعداد زیادی از حوادث آزمایشگاهی دخیل بوده اند. به ویژه، DEE که پراکسیدهای ناپایدار را هنگام تقطیر، تبخیر یا تغلیظ دیگر تشکیل می دهد. بنابراین
|
پژوهشگران
|
اسلام باادب کلوانق (دانشجو)، رضا زارعی پور (استاد راهنمای اول)، حامد درودگری (استاد مشاور)
|