Research Specifications

Home \بررسی ترجمه دیوان امام حسین ...
Title بررسی ترجمه دیوان امام حسین (ع) بر مبنای حفظ اصالت معنا
Type of Research Article
Keywords نقد ترجمه، اصالت معنا، ترجمه شعر، دیوان امام حسین علیه السّلام
Abstract یکی از بهترین روش ها در تحلیل شاخصه های ترجمه یک اثر ادبی، نقد و بررسی آن اثر از لحاظ اصالت معنایی است. اصل نقش هسته های معنایی و بیان معادل معنایی که مورد تأکید نظریه پردازان بزرگی است، باید با رعایت تعادل در ترجمه صناعات ادبی، واژگان، جمله ها و چگونگی انتقال سبک بیانی حفظ شود. از آنجا که این مؤلفه ها در شعر نمودهای مختلفی دارد، لذا یکی از ضرورت های ترجمه شعر و برقراری تعادل میان ابیات و ترجمه، پرهیز از مواردی چون افزایش، کاهش، هرگونه تغییر معنایی در معادل یابی ها و پرهیز از ترجمه لغوی است. دیوان امام حسین علیه السّلام به عنوان یک نمونه شعری، با زبان و لحنی ساده، اما در قالب جمله هایی گاه ادبی، دارای مفاهیم و مضامینی آموزنده می باشد که در سال 1383 توسط امیر جابری به زبان فارسی ترجمه شده است. در این مقاله سعی شده است با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی و با در نظر داشتن اصل معنا در ترجمه که نایدا آن را بر حسب نقش تعریف می کند، ضمن بررسی روش کار مترجم و نحوه بیان مطالب، به نقد محتوایی این دیوان پرداخته شود. دستاورد این نوشتار نشان می دهد مترجم در حوزه مربوط به سبک ادبی جمله ها، گفتمان و انتقال معانی، عملکرد قابل قبولی داشته است. ولی در خصوص بیان معانی اشعار به صورت تحت اللفظی در زبان مقصد و گزینش معادل های دقیق برای واژگان و اصطلاحات، اشکالات و لغزش هایی نیز در ترجمه وی مشاهده می شود، از جمله عدم تشخیص متعلق شبه فعل ها و ذکر معادل هایی مانند «مرده ریگ» که در ترکیب های متفاوت مانند «میراث النّبی»، بار منفی را تداعی می کنند.
Researchers hasan esmailzade (First Researcher)، (Second Researcher)، (Third Researcher)