عنوان
|
مقایسه میزان پرخاشگری و گوشه گیری نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیر ورزشکار
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
پرخاشگری، گوشه گیری، ورزش، جوانان و نوجوانان بی سرپرست
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر مقایسۀ میزان پرخاشگری و گوشه گیری بین نوجوانان بی سرپرست 18- 10 سال ورزشکار و غیرورزشکار شهر تبریز بود. در این پژوهش علی ـمقایسه ای به شیوه تصادفی هدفمند150 نفر به عنوان نمونه از نوجوانان بی سرپرست مراکز بهزیستی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامة پرخاشگری باس و پری و پرسشنامة پژوهشگر ساختة گوشه گیری استفاده شد، که روایی و پایایی هر دو پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد، بین نمرة کل پرخاشگری و خرده مقیاس های کلامی، جسمی و خشم و گوشه گیری نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد، ولی در خرده مقیاس دشمنی بین نوجوان بی سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنا داری وجود نداشت. بر اساس نتایج تحقیق چنین نتیجه گیری می شود که با افزایش برنامه های ورزشی نوجوانان بی سرپرست، می توان از آثار منفی پرخاشگری در رفتار فردی و اجتماعی آن ها پیشگیری کرد.
|
پژوهشگران
|
محمد تقی اقدسی (نفر اول)، بهروز قربان زاده (نفر دوم)
|