عنوان
|
بهینه سازی شبکه های تخت دو لایه فضاکار با استفاده از الگوریتم ژنتیک
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
بهینه سازی سایز، تاشه، شبکه های تخت دو لایه فضاکار، الگوریتم ژنتیک
|
چکیده
|
هدف اساسی در مهندسی عمرن ایجاد طرحی است که در برابر نیازهای مورد نظر و نیز شرایط موجودف بیشترین کارآیی را داشته باشد. در بهینه سازی سازه ها این عمل، معادل با تعیین گروهی از متغیر های طراحی است که برحسب بارهای اعمال شده و قیدها و پارامتر های از پیش تعیین شده، موجب کمینه شدن تابع هدف گردند. در این تحقیق جهت بدست آوردن طرح بهینه شبکه های تخت دو لایه فضاکار از روش الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. همچنین در این پژوهش سطح مقطع اعضا و عمق شبکه دو لایه به عنوان متغیر های طراحی به صورت پیوسته بدست آورده شده، در ضمن وزن سازه نیز به عنوان تغبع هدف انتخاب شده است. همچنین مقایسه کارآیی الگوریتم ژنتیک با برخی از روشهای دیگر با ذکر مثالی و برای بدست آوردن وزن بهینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک از نرم افزار Matlab استفاده شده است. قید هایی که برای مسئله بهینه سازی در این پژوهش در نظر گرفته شده شامل تغییرمکان گره ها، تنش ها و ضریب لاغری اتضا می باشند. نتایج نشان داد که استفاده از روش بهینه سازی ژنتیک روشی موثر در بهینه سازی شبکه های تخت دو لایه می باشد.
|
پژوهشگران
|
ارژنگ صادقی (نفر اول)، مصطفی میرزایی اصل (نفر دوم)، بهمن فرهمند آذر (نفر سوم)، مجید پورامینیان (نفر چهارم)
|