|
عنوان
|
بررسی پارامتر های موثر در برخورد و فاصله بهینه در سازه های فولادی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ضربه، آسیب های لرزه ای، تغییر مکان نسبی، فاصله مناسب بین سازه ها
|
|
چکیده
|
ایران یکی از مستعد ترین مناطق جهان در زمینه زلزله است و در سال های اخیر، زلزله های ویرانگر بسیاری با خسارت های فراوان مالی و جانی در کشور اتفاق افتاده است. از آنجایی که عموما در مناطق با جمعیت بالا و شهرهای بزرگ جهت استفاده حداکثری از زمین، ساختمان ها بدون فاصله و یا با فاصله ناکافی از یکدیگر ساخته می شوند، لذا طی زلزله های شدید بر اثر ارتعاش غیر همفاز سازه های مجاور که دارای فاصله کافی از یکدیگر نمی باشند، پدیده ضربه اتفاق می افتد که در این زمینه موارد بسیاری از خسارت های سازه ای ، طی زلزله های شدید سال های اخیر گزارش شده است. در این تحقیق، به منظور بررسی پدیده ضربه، ابتدا فاصله ایمن برای جلوگیری از ضربه زدن ساختمان های مجاور به یکدیگر طبق آیین نامه بررسی گردید. سپس ساختمان هایی با اختلاف طبقاتی متفاوت مدل سازی و تحت تحلیل تارخچه زمانی غیرخطی قرار گرفت. در ادامه پاسخ های دو ساختمان مجاور( تغییر مکان و برش طبقات) در حالت وجود ضربه، با حالت بدون ضربه، مقایسه گردید. همچنین با محاسبه حداکثر تغییر مکان جانبی سازه، حداقل فاصله ایمنی دو سازه تعیین شد. نتایج حاصل از تحلیل، بیانگر این است که عوامل موثر در پدیده ضربه، سختی سازه ها و نیز فاصله دو ساختمان مجاور از هم می باشد. با بررسی مدل ها مشخص گردید که ضربه، باعث افزایش پاسخ ها در ساختمان بلند تر و کاهش پاسخ ها در ساختمان کوتاهتر می گردد. نتایح این تحقیق نشان دهنده این است که تغییرات مقادیر تغییر مکان نسبی طبقات در سازه بلند تر در اثر برخورد با سازه مجاور، نامنظم تر و دارای پراکندی بیشتری نسبت به سازه ی کوتاه تر است. همچنین مقادیر تغییر مکان نسبی در سازه های بلند تر بیشتر می باشد. از این رو می توان نتیجه گرفت که با افزایش تعداد طبقات، تاثیر برخورد بر تغییر مکان نسبی طبقات افزایش می یابد و همچنین مقدار نیروی ضربه ماکزیمم معمولا در طبقه آخر ساختمان کوچکتر مشاهده می شود.
|
|
پژوهشگران
|
سجاد شایان (نفر اول)، صالح احمدی (نفر دوم)، ارژنگ صادقی (نفر سوم)
|