|
چکیده
|
پس از توحید و یکتاپرستی، مهمّ ترین مسئلۀ مورد توجّه در اسلام و قرآن، عبارت از معاد است، به طوری که آیات قرآنی فراوانی در تبیین آموزه های معاد مطرح شده است. متکلمان و فلاسفۀ مسلمان بر اساس نگرش فکری خود و از طریق برداشت های متفاوتی که از آموزه های دینی داشته اند، ضمن اعتقاد به اصل معاد در مورد کیفیّت آن آرای مختلفی پیدا کرده اند. نوشتار حاضر، بر آن است که معاد را از دیدگاه ابن سینا مورد بررسی قرار داده و مطابقت آن را با آموزه های دینی و قرآنی نشان دهد. هرچند ابن سینا با تفصیلی که در مورد معاد روحانی وارد شده به معاد جسمانی نپرداخته است؛ ولی در برخی از آثار خود با تمسک به آموزه های دینی به پذیرش معاد جسمانی تصریح نموده و تنها راه اثبات آن را شریعت دانسته است. .
|