|
چکیده
|
شهر ری در قرن پنجم و ششم هجری، یکی از پایگاه های فکری شیعیان و اهل سنت به شمار می رود که در این مقطع تاریخی، عالمانی بزرگ را در خود پرورانده است. در این دوره، به خاطر تولید انبوه نوشته های کلامی و ردیه های فرقه های مذهبی مختلف علیه یکدیگر، علم کلام از بالاترین اهمیت برخوردار بوده است. در این میان شیخ ابوالفتوح رازی با نگارش تفسیر روض الجنان و روح الجنان در تحکیم اندیشه های امامیه در ری نقش اساسی دارد؛ و شیخ عبدالجلیل رازی قزوینی هم با کتاب النقض خود، در مقام پاسخ گویی و ردّ تهمت ها و نسبت های ناروای کتابی مجهول المؤلّف به نام «بعض فضائح الرّوافض» که با بهتان و تهمت و سخنان ناشایست در صدد ایجاد تفرقه میان شیعیان و سنّیان بوده است، به دفاع از عقاید شیعۀ امامیّه و ردّ اکاذیب می پردازد. و شیخ عبدالجلیل رازی قزوینی هم با کتاب النقض خود، در مقام پاسخ گویی و ردّ تهمت ها و نسبت های ناروای کتابی مجهول المؤلّف به نام «بعض فضائح الرّوافض» که با بهتان و تهمت و سخنان ناشایست در صدد ایجاد تفرقه میان شیعیان و سنّیان بوده است، به دفاع از عقاید شیعۀ امامیّه و ردّ اکاذیب می پردازد.
|