عنوان
|
شناسایی، همسانه سازی و بررسی ویژگی های ژن انتقال دهنده هگزوز 6 (HXT6)
مخمر ساکارومیسس سرویزیه سویه بومی IBRC-M30069
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
همسانه سازی، ساکارومیسس سرویزیه، ژن HXT6، پلاسمید نوترکیب
|
چکیده
|
مقدمه: مخمر ساکارومایسس سروزیه از جمله مهم ترین میکروارگانیسم ها برای تولید اتانول است که به دلیل کارایی بالای این موجود در جذب و تخمیر قندهای هگزوز است. این گونه مخمر دارای 20 ژن کدکننده پروتئین های انتقال دهنده هگزوز است. از میان این خانواده ژنی، هفت ژن HXT1-HXT7 نقش مهمی در فرایند تولید الکل دارند. پژوهشگران ثابت کردند که با افزایش میزان بیان این ژن ها سرعت تخمیر الکلی افزایش و در نتیجه آن میزان تولید اتانول افزایش می یابد.
مواد و روشها: جداسازی ژن HXT6 با پرایمرهای اختصاصی ژن از طریق PCR از ساکارومیسس سرویزیه سویه بومی IBRC-M30069 انجام شد. با انجام لیگاسیون قطعه تکثیریافته به پلاسمید pGEM-T کلون و به باکتری اشرشیا کلای ترانسفرم شد و تحلیل توالی انجام شد.
نتایج: توالی نوکلئوتیدی چارچوب بازخوانی این ژن به طول 1713 جفت باز است و یک پروتئین با 570 اسیدآمینه را رمز می کند. براساس تجزیه و تحلیل های نرم افزارهای بیوانفورماتیکی، وزن مولکولی تخمین زد ه شده و نقطه ایزوالکتریک پیش بینی شده پروتئین به ترتیب 68/62 کیلودالتون و 89/7 بود.
بحث و نتیجهگیری: توالی پروتئینی به دست آمده شباهت زیادی با Hxt6p VL31(EGA76254.1) سویه دیگر ساکارومیسس سرویزیه موجود در NCBI دارد و از بین ژن های انتقال دهنده هگزوز، بیشترین شباهت و ارتباط را با HXT7 دارد و به نظر می رسد این ها از یک ژن اجدادی در اثر موتاسیون در طی زمان با تغییر کارکرد دومین شان حاصل شده اند.
|
پژوهشگران
|
سولماز عزیزی (نفر اول)، علیرضا تاری نژاد (نفر دوم)، محمد پاژنگ (نفر سوم)
|