مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی مقایسه ای اصل لذت در فلسفه چارواکه و فلسفه اپیکوری
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	کلیدواژه ها: چارواکه، اپیکوری، اصل لذت، ماتریالیسم، غایت زندگی.
چکیده	بنابر لذّت گرایی، شادی خیر نهایی است و ناخشنودی شر غایی. ماده گرایان که عموماً به اصالت لذت قائلند، در فرهنگ های انسانی نمودهای متنوعی داشته اند. در فرهنگ هندویی نیز مکتب کاملاً متمایزی به نام چارواکه (لوکایاتا) وجود دارد که با مشرب فکری ماتریالیستی، لذت را تنها معنا و غایت حیات می داند. فلسفه اپیکوری در فرهنگ یونانی از نظر هستی شناسی و معرفت-شناسی شبیه ترین مکتب فکری به فلسفۀ چارواکه است. با مقایسه اصل لذت از منظر این دو فلسفه روشن می شود که آنها هر دو، چون تنها به اعتبار و وجود ماده و صورت های آن قائلند و هستی انسان را منحصراً بر مبنای بُعد مادی او تبیین کرده اند و همچنین هر گونه هستی پس از مرگ را انکار می کنند، بنابراین نتیجه می گیرند که، پس باید شاد بود و از لذات زندگی بهره کامل بُرد. با وجود این، بین آنها افتراقاتی نیز وجود دارد: اپیکوریان به ویژه با فلاسفۀ افراطی چارواکه ای ها در معنا و انواع لذت اختلاف تام دارند؛ همچنین اپیکوری ها برخلاف فلاسفۀ چارواکه که لذات جسمانی را معتبر می دانند، شادی و لذت برتر را بیشتر به معنای فقدان الم در نظر می گیرند؛ در حالی که، هدف چارواکه ای ها، تعمیق و گسترش دامنه لذت است، هدف اپیکوری ها، تقلیل حدالامکان درد است.
پژوهشگران	سجاد دهقان زاده (نفر اول)، فاطمه احمدیان (نفر دوم)