|
چکیده
|
داستان پرواز روح یکی از مسائل مهم مطرح در فلسفه و عرفان است. این نکته در آثار پارمنیدس و افلاطون با تمثیل اسب بالدار در یونان باستان نمود می یابد و با قصیدة عینیه و رساله الطیر ابن سینا در ادبیات پارسی منعکس می شود. تشبیه نفس ناطقه به طیر و محبوس شدن آن در قفس جسم و تلاش برای معراج روح، مضمون مایة مشترک همة رساله الطیرهاست. طوطی جان مولانا نیز با تأثر از رساله الطیرها بر آن است تا خصوصیات مشترک روح را از الهی بودن و بی تعیّن بودن روح گرفته تا حضور آن در عرش بیان کند. این مقاله با توجه به پیشینه تحقیق در مورد آثار افلاطون و مولانا و نیز رساله الطیرها کوشیده است از دیدگاهی متفاوت و با رویکردی تطبیقی، وجوه مشترک روح و پرواز آن را در ضمن تمثیل اسب بالدار و طوطی جان مورد بررسی قرار دهد.
|