|
چکیده
|
اسپیرولینا با نام علمی Spirulina sp. در فرمانروایی پروکاریوت ها، قلمرو یوباکتری ها، شاخه ی سیانوباکترها، رده ی Spirulinales، خانواده ی ، Spirulinaceaeجنس Spirulina sp. می باشد (1).
نام اسپیرولینا از واژه ی (SPIRA) به معنی مارپیچ می آید که البته از شکل آن نشآت گرفته است. هر جلبک به تنهایی طولی برابر 300 تا 500 میکرون دارد که به سختی با چشم غیر مسلح دیده میشود (2).
اسپیرولینا مورفولوژی شکل پذیری نسبت به فاکتورهای محیطی مانند دما و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی دیگر همچنین به احتمال زیاد تغییرات ژنتیکی دارد در طبیعت به شکل های حلزونی، مارپیچی، مارپیچ های تنگ و حتی صاف و مستقیم دیده می شود (3).
سیانوباکترها اولین گروه از باکتری ها بودند که توانستند CO2 اتمسفر را به ترکیبات آلی تثبیت کنند و از آب به عنوان دهنده الکترون استفاده و در نتیجه اکسیژن آزاد کردند(3).
شوری طبیعی یا اولیه از تجمع نمک های محلول در خاک ها یا آب های زیر زمینی در طول دوره های طولانی زمین شناسی (اغلب از طریق فرسایش مواد معدنی مادری) ایجاد می شود که در این فرآیند نمک های مختلف ازجمله ,، کلریدها, سولفات, کربنات ها, و بیکربنات های سدیم, منیزیم و کلسیم آزاد می گردند(4).
نمک بیش از میلیون ها سال یکی از انواع منابع طبیعی بوده است . نمک توسط آب های زیز زمینی، مواد روی زمین، از طریق هوازدگی سنگ ها، و یا توسط باد و باران حمل شده و وارد سیستم های آبی می شود(Baldwin 1996a; Williams 1987).
سهم نسبی از این منابع به عواملی مانند فاصله، آب و هوای داخلی، و زمین شناسی بستگی دارد (Williams 1987).
تحت شرایط جریان طبیعی در بسیاری از تالاب ها و رودخانه ها، دوره های جریان منجر به تجمع نمک در تالاب ها و بستر رودخانه ها می شود. تبخیر به همراه رسوخ آب های زیر زمینی اغلب باعث بالا رفتن سطح شوری طبیعی طی دوره های زمانی می شود(Close 1990; Williams 1999; Key et al. 2001).
در طول این دوره از جریان کم شوری بالا، موجودات زنده نمی توانند به آسانی موفق به پراکنش شوند و با تولید مثل کم یا هیچ سعی در زنده مانی دارند(Mills and Gedds 1980; Williams and Williams 1991).
نیتریک اکسید در حال حاضر جایگاه قابل توجهی در علوم گیاهی بدست آورده است، که عمدتأ به دلیل خواص آن ( رادیکال های آزاد، اندازه کوچک، عدم هزینه بر بودن برای گیاه، عمر کوتاه، و قابل
|