|
عنوان
|
بررسی آموزه ی مایا در سنت هندویی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
مایا، سنت هندویی، گیتا، وداها
|
|
چکیده
|
یکی از موضوعات چالش برانگیزی که در سنت دینی هندوئیسم مطرح می شود، مفهوم «مایا» است. این مفهوممخصوصاً در وده ها به معنای نیرو و قدرتی فراطبیعی است که به ایزدان برتر نسبت داده می شود. در اوپه نیشدها، مایا به مثابۀ حجابی است که حقیقت لایتناهی را می پوشاند و همۀ موجودات جهان در فریب و توهمِ حاصل از آن و در واقع در اویدیا (جهل) گرفتار می آیند.این مفهوم در بهگودگیتا و پورانه ها نیز دارای معانی مختلف و بعضاً متضادی است. مایا در گیتاهم دارای جنبه مثبت است و هم جنبه منفیدارد؛ آن، هم عامل ظهور کریشنا و مایۀ رحمت آن در حقّ جهانیان است و همنیروی استتار ویشنو در لفافۀ نیروی ویژۀ خدایان (دئوه ها) و ضد خدایان (اسوره ها).در پورانه ها مایا زوجۀ بامحبت و پُرشفقت ایشوره بوده و ابزار و مادۀ اصلی در امرآفرینش تصور شده است.در جَستار حاضر که به استناد منابع کتابخانه ای و با رویکرد توصیفی – تحلیلی صورت می گیرد، سعی شده که بر اساس گزارش متون و ادبیات برجستۀ هندویی ماهیّت،گستره وتطوّرمعنایمایا در سنت دینی هندوییشناسایی و واکاوی شود.
|
|
پژوهشگران
|
سعید گراوند (نفر اول)، نوروز پیغامی (نفر دوم)
|