مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تأثیر سطوح کودی نیتروژن و گوگرد بر ویژگی های کمّی و کیفی دانۀ کرچک (Ricinus communis L.)
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	برهمکنش کودی، دانه های روغنی، عملکرد دانه و اجزای آن، عناصر پرمصرف، ویژگی های کمّی و کیفی.
چکیده	به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کودی نیتروژن و گوگرد بر ویژگی های کمّی و کیفی دانۀ کرچک، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال 1394 انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور های آزمایش شامل کود نیتروژن در چهار سطح 0، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار و گوگرد در پنج سطح 0، 20، 40، 60 و 80 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد، کاربرد سطوح بالای کود نیتروژن (100 و 150 کیلوگرم در هکتار) منجر به تولید بیشترین مقادیر عملکرد زیست توده (بیوماس)، عملکرد دانه، درصد و عملکرد روغن بذر و میزان مناسب درصد پروتئین خام بذر در کرچک می شود. در مقابل، کاربرد 40 کیلوگرم گوگرد در هکتار برای رسیدن به بیشترین مقادیر در عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد و عملکرد روغن بذر کافی بود. کاربرد کود گوگرد تأثیر معنی داری روی میزان پروتئین خام بذرها نداشت. بیشترین کارایی زراعی نیتروژن و گوگرد به ترتیب با کاربرد 150 کیلوگرم نیتروژن و 40 کیلوگرم گوگرد در هکتار به دست آمد (به ترتیب 73/10 و 17/9 کیلوگرم بر کیلوگرم). در بررسی اثر متقابل کودی نیز کاربرد 150 کیلوگرم کود نیتروژن به همراه 60 کیلوگرم گوگرد در هکتار منجر به تولید بیشترین عملکرد زیست توده، عملکرد دانه و عملکرد روغن بذرهای کرچک شد. نتایج کلی این آزمایش نشان داد، حضور توأم عناصر نیتروژن و گوگرد در محیط اطراف ریشۀ کرچک می تواند موجب افزایش سطح برگ، فتوسنتز و وزن خشک در طول فصل رشد، عملکرد دانه و روغن آن در انتهای فصل رشد شود.
پژوهشگران	عباس زینالی (نفر اول)، امیر رضا صادقی بختوری (نفر دوم)، وحید سرابی (نفر سوم)