|
عنوان
|
تأثیر منیزیم و دمای محیط ریشه بر رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سیستم هیدروپونیک، دمای بستر کشت، محلول غذایی، تنش گرمایی
|
|
چکیده
|
منیزیم نقش کلیدی در فتوسنتز، اختصاص کربوهیدراتها، انتقال ساکارز در آوند آبکش، اکسایش نوری و کلروز برگ گیاهان ایفا میکند.
بهمنظور ارزیابی تأثیر غلظتهای مختلف منیزیم (صفر (شاهد)، 2 و 4 میلیمولار) و دمای محیط ریشه (25 ،15 و 35) بر رشد، عملکـرد و
خصوصیات فیزیولوژیک خیار گلخانهای (رقم Nagen 792)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار
تکرار در سال 1393 در سیستم آبکشت، اجرا گردید. نتایج نشان داد که تیمار شاهد بهطور معنیداری وزن تر و خشک برگ، تعداد بـرگ،
سطح برگ و شاخص کلروفیل را کاهش داد؛ ولی، نسبت شاخساره به ریشه بهطور قابل توجهی افزایش یافت. در این شرایط، زمـانی کـه
تیمار شاهد در محلول غذایی همراه با دمای 35ºС در محیط ریشه استفاده گردید این اثرها شدیدتر بود. بیشـترین عملکـرد ( 578 گـرم در
بوته) در تیمار 4 میلیمولار منیزیم و دمای 15ºС مشاهده گردید. کمترین عملکرد (276 گرم در بوته) در غلظت 2 میلیمولار منیزیم و دمای
محیط ریشه 35ºС بهدست آمد. نسبت Fv/Fm با افزایش غلظت منیزیم در محلول غذایی و با کاهش دمای محیط ریشه، افزایش یافـت. بـا
افزایش غلظت منیزیم در محلول غذایی، غلظت منیزیم و فسفر ریشه نیز افزایش یافت. غلظت فسفر برگ با افـزا یش دمـای محـیط ریشـه
افزایش یافت در حالی که غلظت فسفر ریشه با افزایش دمای محیط ریشه کاهش یافت. از نتایج این آزمایش میتوان نتیجهگیری کرد که با
افزایش غلظت منیزیم در محلول غذایی، اثر نامطلوب دمای 35ºС محیط ریشه کاهش مییابد. بنابراین، غلظـت 4 میلـی مـولار منیـز یم در
محلول غذایی و دمای محیط ریشه 15ºС میتواند بهترین تیمار برای پرورش خیار گلخانهای در فصل سرما پیشنهاد گردد.
|
|
پژوهشگران
|
رسول آذرمی (نفر اول)، سید جلال طباطبایی (نفر دوم)، نادر چاپارزاده (نفر سوم)
|